Jak w obyczajowym filmie - Mela Koteluk

Wstaję tak jakby na komendę

Jak w nocy na głośny dziecka krzyk

Rzucam w korytarz ciało zaspane

Parę nóg i parę rąk

Może już nie znam innego świata

I boje się, że zostanę w tym

Próbujesz wyłamać mnie

Z tej mechanicznej choreografii

Konsekwentnym celebrowaniem

Każdego napoczętego dnia

Na nowo przywołujesz obrazy

Tego, czego wyrzekłam się

Nie mówimy

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Ustalam współrzędne dla pewności

Że ciągle należę do świata

Który dezorientuje

Roszczeniem zmylającym mnie

Nocą przewieszam

W domu obrazy

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

me levanto como a una orden

Como el grito de un niño fuerte en la noche

Lanzo un cuerpo adormilado al pasillo

Un par de piernas y un par de brazos.

Tal vez ya no conozco otro mundo

Y tengo miedo de quedarme en eso

Estás tratando de sacarme

De esta coreografía mecánica

Una celebración coherente

Cada día que empezaste

Traes imágenes

a lo que he renunciado

Nosotros no hablamos

Tal vez quiero aferrarme a la pared

identificando

Como en una película dramática

Puse las coordenadas para estar seguro

Que todavía pertenezco al mundo

que confunde

Un reclamo que me confunde

lo cuelgo por la noche

fotos en casa

no digo que no

Tal vez quiero aferrarme a la pared

identificando

Como en una película dramática

no digo que no

Tal vez quiero aferrarme a la pared

identificando

Como en una película dramática