Dlaczego Drzewa Nic Nie Mowia - Mela Koteluk

Zasklepionych rąk

Czysty zapach wyczerpanych słów

Alfabetu ról tak niewiele

Klucz i zamku brak

Nie ma żadnych zdjęć

Tylko pamięć chowa to, co jest

Ktoś zbyt bardzo chciał

Siłą opanować własny strach

Ty nie trać z oczu jej

Twój głos złamany

Powiedz, że to ją i z nią

Że nie zmarnujesz żadnej z chwil

W koło amplitud uwikłani

Przetrzymacie to

Tylko nie zaniedbuj jej

Nie oceniaj zbyt pochopnie

Ty nie trać z oczu jej

Twój głos złamany

Powiedz, że to ją i z nią

Że nie zmarnujesz chwil

Jak drzewo nakarm ją

Daj cień i ulecz chorą duszą

Połącz niebo, ziemię, korzeń i koronę

Pewny bądź

Dlaczego drzewa nic nie mówią

Płacze się bez słów

I kochaj, ty nie trać z oczu jej

Nie-e, ty nie trać z oczu jej

Ty bądź, ty chroń

Manos agrupadas

El olor puro de las palabras agotadas

Alfabeto tan pocos roles

Falta la llave y la cerradura.

no hay fotos

Solo la memoria esconde lo que es

Alguien quería demasiado

Supera tu propio miedo por la fuerza

no la pierdas de vista

tu voz esta rota

Di que es ella y con ella

Que no desperdiciarás ninguno de tus momentos

Enredado en el círculo de amplitudes

puedes sobrevivir

Solo no la descuides

No te apresures a juzgar

no la pierdas de vista

tu voz esta rota

Di que es ella y con ella

Que no desperdiciarás tus momentos

Aliméntala como un árbol

Dar una sombra y sanar un alma enferma

Combina el cielo, la tierra, la raíz y la corona.

Estar seguro

¿Por qué los árboles no dicen nada?

Llora sin palabras

Y amor no la pierdas de vista

No-oh, no la pierdas de vista

Tú eres, tú proteges