W Połówce Orzeszka - Maryla Rodowicz

Żyłam sobie w połówce orzeszka

Ale działo się też, że o rety!

On mi był tak do życia potrzebny

Jak sekundnik w zegarku poety

Boże, oddaj mu cały ten świat

Każdy kęs i łyżeczkę, okruszek

Tylko błagam, wyszarpnij go ze mnie —

Bo się duszę, normalnie duszę!

Czy to zjawa była, czy cud

W oczach perły miał, czy białe znicze

Kto go przysłał - diabeł czy Bóg

Kto brukuje te ślepe ulice!

A za oknem już wiosną pęcznieje

Już tam cieć szeroko zamiata

A ja wciąż, jak De Niro do skroni przystawiam

Zardzewiałego gnata!

A ja znowu po zimie, znów sama

Podłączona do gwiezdnej kroplówki

I wciąż przy nim, bez niego trwam

Licząc osły, barany i mrówki!

Boże, oddaj mu cały ten świat

Tylko wyrwij go z mojej pamięci

Albo sprowadź tu drania na chwilkę

Twoją chwilkę, rozumiesz — do śmierci

Bo choć znowu, choć miałoby ranić

Pogruchotać, zaślepić, omotać

Choćby szare wrzeszczały wciąż: Nie!

Trzeba kochać, kochać, kochać!

Yo estaba viviendo en la mitad de un maní

Pero también sucedió que ¡Dios mío!

lo necesitaba tanto para mi vida

Como un segundero en el reloj de un poeta

Dios, dale este mundo a él

Cada bocado y cucharadita, miga

Solo te lo ruego, sácalo de mí -

¡Porque me estoy asfixiando, me estoy asfixiando normalmente!

¿Fue un fantasma o un milagro?

Tenía perlas en los ojos, o velas blancas

Quién lo envió - el diablo o Dios

¡Quién pavimenta estas calles ciegas!

Y fuera de la ventana se hincha ya en primavera

El corte ya está arrasando ahí

Y todavía me pego a De Niro en mis sienes

¡Un arma oxidada!

Y estoy otra vez después del invierno, solo otra vez

Conectado a un goteo estelar

Y sigo con él, sin él

¡Contando burros, carneros y hormigas!

Dios, dale este mundo a él

Solo sácalo de mi memoria

O traer al bastardo aquí por un minuto

Tu momento, lo entiendes - hasta la muerte.

Porque al menos volvería a doler

Aplastar, cegar, envolver

Aunque los grises todavía gritaran: ¡No!

¡Hay que amar, amar, amar!