Domowa Czarownica - Maryla Rodowicz

Pewnego dnia zbudzisz się, mój panie

I zobaczysz leżący stół, zmęczony staniem

Krzesła chodzące do góry nogami

Maszynę do pisania, piszącą własne zdania

Tańczące książki z gołymi grzbietami

A ja… Mnie po prostu nie będzie!

Ostrzegam cię, zbudzisz się, mój panie

I zrozumiesz, że czaru zdjąć nie będziesz w stanie

Z krzeseł chodzących do góry nogami

Z maszyny do pisania piszącej własne zdania

Zatrzymać książek z gołymi grzbietami

A ja… Mnie już wtedy nie będzie!

Bo zanim zasłonią mnie

Sterty bielizny i stosy talerzy

Zasypią okruchy życia

Zatańczę z miotłą swój taniec —

Domowa czarownica!

Skrzydła szarego fartucha rozwinę ponad dymami

I dywan świata przetarty zginie gdzieś ponad chmurami

Skrzydła szarego fartucha rozwinę ponad dymami

I dywan świata przetarty zginie gdzieś ponad chmurami

A jeśli słońce poparzy

Wypuszczę swą miotłę z ręki

Ćmą bez skrzydeł opadnę

Wprost w płomień twojej kuchenki

Un día despertarás, mi señor

Y verás una mesa tirada, cansada de estar de pie

sillas al revés

Una máquina de escribir para escribir tus propias frases

Libros danzantes con lomos desnudos

Y yo… ¡Simplemente no estaré allí!

Te lo advierto, despertarás, mi señor

Y entenderás que no podrás romper el hechizo

sillas al revés

De una máquina de escribir a escribir sus propias oraciones

Mantener libros con lomos desnudos

Y yo... ¡Ya no estaré allí!

porque antes me tapan

Montones de sábanas y pilas de platos

Las migajas de la vida se dormirán

Bailaré mi baile con una escoba -

¡Bruja de la casa!

Desplegaré las alas de mi delantal gris sobre el humo

Y la gastada alfombra del mundo morirá en algún lugar por encima de las nubes

Desplegaré las alas de mi delantal gris sobre el humo

Y la gastada alfombra del mundo morirá en algún lugar por encima de las nubes

Y si el sol quema

Voy a soltar mi escoba de mi mano

caeré con una polilla sin alas

Justo en la llama de tu estufa