Jerzy - Maryla Rodowicz

W przechowalni pierzyn

Całą młodość przeżył

Pewien nieszczególnie lotny Jerzy

Gdy na świat wychynął

Tak namolny, świeży

— śpiewał jemu

Chór młodzieży:

No i nie uwierzył

Poszedł do żołnierzy

Zbaczniał, spoczniał, palnął coś z moździerzy

I się bardziej zjeżył

Bo starzy saperzy

Nucą, nucą nocą

W wieży

O, Jerzy!

Nie uwierzysz jak

Pięknie można życie przeżyć

O, Jerzy!

Nie uwierzysz jak

Pięknie można życie przeżyć

Potem kochał trochę

Miał komplet talerzy

Potem było późno, potem nie żył

I niebiańskie chóry

Pozłacane rury

Balet prawie bez odzieży

W każdym z nas się szczerzy

Sielankowy Jerzy

Wśród życia gadżetów i obierzyn

I zbieramy skrzętnie

Edredones en el trastero

Vivió toda su juventud

Cierto Jerzy no particularmente volátil

Cuando salió al mundo

Tan rápido, tan fresco

le cantó

Coro juvenil:

y el no lo creia

fue a los soldados

Se volvió, se detuvo, quemó algo de los morteros.

Y se erizó más

Porque los viejos zapadores

Ellos zumban, zumban por la noche

en la torre

¡Ay, Jerzy!

No vas a creer como

Puedes vivir tu vida maravillosamente

¡Ay, Jerzy!

No vas a creer como

Puedes vivir tu vida maravillosamente

Luego amó un poco

Tenía un juego completo de platos.

Entonces era tarde, entonces él estaba muerto

y coros celestiales

tubos chapados en oro

Ballet casi sin ropa

Él es honesto en cada uno de nosotros.

Jerzy idílico

Entre la vida de artilugios y peelings

Y recolectamos diligentemente