Neurenberger Droom - Liesbeth List

Een oog boven de dekens uit

Zie ik de regen op de ruit

En buiten wacht de wereld

Met een stok achter de deur

Terug naar de nacht

Naar de geur van het bed

In het donker zacht vertellen

Over vroeger aan mezelf

Mijn halfverteerde Teddybeer

Zijn glazen oog al uitgerukt

Holt zich het zaagsel uit de naad

Op vilten zolen over straat

En neemt de houten tram

Van Nooitgedagt naar IJlst

Hij komt nooit terug

Bouw een hut in de boom

Nooit meer verder wakker worden

Neurenberger droom

Neurenberger droom

Twee ogen open, het is al dag

En dadelijk is het donderdag

De koude tocht komt zeuren

Aan mijn warme dekentent

Ik ben moe en nog lang niet gewend

Aan het licht

Ik wil niet geboren worden

Ik blijf binnen bij mezelf

Het Alpenlandschap van papier

De trein rijdt eeuwig in het rond

Een pluchen haas als passagier

Van hier naar Made in Germany

De haas wuift met een poot

De ander is hij kwijt

Hij komt nooit terug

Als ik mijn armen traag beweeg

Weet ik het weer

Jouw plaats is leeg

Jij was bang, jij was speelgoed

En ik heb je stuk gemaakt

Maar nu je echt bent zoekgeraakt

Heb ik spijt

En in plaats van in jouw armen

Kruip ik verder in mezelf

Un ojo por encima de las cubiertas

Veo la lluvia en la ventana

Y el mundo espera afuera

Con un palo detrás de la puerta

de vuelta a la noche

Al olor de la cama

Hablando suavemente en la oscuridad

Sobre el pasado para mí

Mi osito de peluche a medio digerir

Su ojo de vidrio ya ha sido arrancado

¿El aserrín sale de la costura?

En suelas de fieltro al otro lado de la calle

Y tomar el tranvía de madera

De Nooitgedagt a IJlst

Él nunca va a volver

Construye una cabaña en el árbol

Nunca despiertes de nuevo

Sueño de Núremberg

Sueño de Núremberg

Dos ojos abiertos, ya es de día

Y pronto será jueves

La corriente fría viene gimiendo

A mi cálida tienda de mantas

Estoy cansada y aún no me acostumbro

a la luz

no quiero nacer

me quedo dentro conmigo mismo

El paisaje alpino de papel

El tren da vueltas perpetuamente

Una liebre de peluche como pasajero

De aquí al Made in Germany

La liebre agita una pata

ha perdido al otro

Él nunca va a volver

Cuando muevo mis brazos lentamente

recuerdo

Tu lugar está vacío

Tenías miedo, eras un juguete

Y te he roto

Pero ahora realmente perdiste

Lo siento

Y en vez de en tus brazos

Me arrastro más adentro de mí mismo