Twee Reizigers - Herman Van Veen

Hoe zou ik jou kunnen vergeten

Na zoveel hotels, hemel en hel

Elke ontmoeting was een afscheid

Elk hallo een vaarwel

Nooit was er tijd

Voor iets anders dan kussen

Voor iets anders dan huilen

Voor iets anders dan spijt

Nooit was er tijd

Voor iets anders dan dansen

In gedeelde eenzaamheid

Twee reizigers

Eerste klas

Utrecht, Roosendaal, Parijs

Een man een vrouw

Een koffer een kas

Twee maal een

Enkele reis

Zij houdt van haar man

Hij houdt van zijn vrouw

Maar houdt haar man

Nog wel van haar

Zijn vrouw houdt nog wel

Gelooft hij, van hem

Hoe hou je wat nog

Uit elkaar

En wat als we ooit

Voor elkaar zouden kiezen

De kinderen

Opa, de boerderij

En waar gaan we wonen

En wie zegt het eerst:

Lieve schat

Het is voorbij

Twee reizigers

Eerste klas

Utrecht, Roosendaal, Parijs

Een man een vrouw

Een mantel een jas

Twee maal een

Enkele reis

Nooit een moment

Voor iets anders dan strelen

Voor iets anders dan snikken

Voor iets anders dan spijt

Hoe zou ik jou kunnen vergeten

Na al die tijd

Na al die tijd

Twee reizigers

Eerste klas

Utrecht, Roosendaal, Parijs

Een man een vrouw

Een mantel een jas

Twee maal een

Enkele reis

Twee maal een

Cómo podría olvidarte

Na tantos hoteles, cielo e infierno

Cada encuentro era un adiós

Cada hola un adios

nunca hubo tiempo

Por algo más que besos

Por algo más que llorar

Por algo más que arrepentimiento

nunca hubo tiempo

Para algo que no sea bailar

Soledad clasificada

dos viajeros

Primera clase

Utrecht, Roosendaal, París

un hombre una mujer

Una maleta un invernadero

dos veces uno

De una sola mano

ella ama a su marido

el ama a su esposa

pero mantiene a su esposo

Todavía de ella

Su esposa todavía ama

¿Cree, de él

cómo guardas qué más

Aparte

¿Y si alguna vez

se elegirian el uno al otro

Los niños

Abuelo, la granja

Y donde viviremos

Y quien dice primero:

miel

Está terminado

dos viajeros

Primera clase

Utrecht, Roosendaal, París

un hombre una mujer

un abrigo un abrigo

dos veces uno

De una sola mano

Nunca un momento

Para algo más que acariciar

Por algo más que sollozar

Por algo más que arrepentimiento

Cómo podría olvidarte

na al ese tiempo

na al ese tiempo

dos viajeros

Primera clase

Utrecht, Roosendaal, París

un hombre una mujer

un abrigo un abrigo

dos veces uno

De una sola mano

dos veces uno