Kyrie Eleison - Herman Van Veen

Voor de bakker die zijn vuur laat doven

Voor de boer die zijn ploeg laat staan

Voor de metselaar die geen huis meer wil bouwen

Voor de herders die niet meer verder gaan

Voor de meester die niet meer durft vertellen

Voor de priester die zijn gebed vergeet

Voor de dokter die niet meer kan genezen

En voor de rechter die geen raad meer weet

Voor de grootmoeder alleen op haar kamer

Voor opa die al vergeten is

Voor de angsten en slapeloze nachten

Voor 't verdriet dat niet geweten is

Voor de minnaars die niet meer zingen

Voor de liefste die het huis verlaat

Voor al het nutteloze leed van de wereld

Voor ons zieltje dat tenonder gaat

Voor de kinders in kelders gevangen

Zoveel onschuld verkracht en vermoord

Voor de politieke heersers

Door geld en macht ontspoord

Voor onze bitsige bijtende woorden

Voor onze leugens en onze achterklap

Voor het paradijs dat we verloren

Voor onze levenslange ballingschap

Voor cipiers en advocaten

Voor presidenten en inspecteurs

Voor adjudanten en commandanten

Voor commissarissen en controleurs

Voor fabrikanten en voor commercianten

En farizeeërs met groot gewin

In hormonen drugs en wapens

Voor al 't kwaad er tussenin

Ook voor vissers en voor matrozen

En voor het boerenvolk op de tracteur

Voor 't zigeunervolk langs de wegen

Voor de schipper en de vrachtchauffeur

Voor de buurvrouw en de glazenwasser

Voor de smid en voor de timmerman

Voor het ventje aan zijn loketje

Voor de zanger voor de orgelman

Voor de moeder van 't kreupele kindje

Voor het lief van een dode soldaat

Voor het meiske zonder beminde

Voor al 't zeer dat nooit meer overgaat

Voor wie zal ik hier nu nog zingen

Voor diegene die 'k hier vergeet

Er kan niemand zonder wat vrede

Rijke boer of arme proleet

Para el panadero que apaga su fuego

Para el agricultor que deja su arado en pie

Para el albañil que ya no quiere construir una casa

Por los pastores que no van más allá

Para el maestro que ya no se atreve a contar

Para el sacerdote que olvida su oración

Para el médico que ya no puede curar

Y para el juez que ya no sabe que hacer

Para la abuela sola en su cuarto

Para el abuelo que ya se olvidó

Para las ansiedades y las noches de insomnio

Por la pena que no se sabe

Para los amantes que ya no cantan

Para la más dulce que sale de casa

Por todo el sufrimiento inútil del mundo

Por nuestra alma que se va abajo

Por los niños atrapados en los sótanos

Tanta inocencia violada y asesinada

Para los gobernantes políticos

Descarrilado por el dinero y el poder

Por nuestras mordidas palabras mordaces

Por nuestras mentiras y nuestras murmuraciones

Por el paraíso que perdimos

Por nuestro exilio de por vida

Para guardias y abogados

Para presidentes e inspectores

Para ayudantes y comandantes

Para Comisionados y Auditores

Para fabricantes y comerciantes

En fariseos con gran ganancia

En drogas hormonales y armas

Por todo el mal en el medio

También para pescadores y para marineros

Y para los campesinos en el tracteur

Para los gitanos de los caminos

Para el patrón y el conductor de la carga

Para el vecino y el limpiador de ventanas

Para el herrero y el carpintero

Para el tipo en su mostrador

Para el cantante para el hombre del órgano

Para la madre del niño lisiado

Por el amor de un soldado muerto

Para la niña sin un ser querido

Por todo el dolor que nunca desaparece

¿Para quién cantaré aquí ahora?

Para los que me olvidan aquí

No puede haber nadie sin algo de paz

Campesino rico o proletario pobre