Jacob Olle - Herman Van Veen

Jacob Olle die reed tachtig

En het stoplicht sprong op rood

Het ligt nog vers in het geheugen

Want hij is pas 1 dag dood

Veertien regels, bladzij zeven

Vond ik in het ochtendblad

Maar de tijd heelt alle wonden

Met vergeet, men vergat

Via de Karel Doormankade

Langs het standbeeld van Calvijn

Over de Pieter Mauritssingel

Naar het Wilhelminaplein

Grote woorden, grote namen

Olle’s naam was niet zo groot

Toch is er een overeenkomst

Want hij is nu net zo dood

Vroeger vocht hij voor de vrede

In een ver en vochtig land

Schoot hij dertig man aan stukken

En stak daarna het dorp in brand

Hiervoor kreeg hij toen 't grootkruis

In de Nederlandse leeuw

Maar soms werd hij 's nachts weer wakker

Met een kreet, met een schreeuw

Over de Gouverneur van Heutzlaan

Langs het standbeeld van Colijn

Rijdt hij naar z’n laatste rustplaats

Aan het Keizer Karelplein

Grote woorden, grote namen

Olle’s naam was niet zo groot

Maar misschien komt hij ze tegen

Want hij is nu net zo dood

Aan het graf wat mooie woorden

En met een soldaat op wacht

Troost het vaderland een moeder

Die een held ter wereld bracht

Vrolijk lachend op de foto

Met z’n blonde bibophaar

Staat hij in een zilveren lijst

Twintig jaar, op het dressoir

Jacob Olle, wij beloven

Dat jouw naam blijft voortbestaan

Nee, wij zullen nooit vergeten

Wat je voor ons hebt gedaan

Er is een pad naar hem genoemd

Want een straat kon er niet af

Onkruid groeit er, duinroos bloeit er

Het is een stuk buiten de stad

Weinig mensen kom je tegen

Op het Jacob Ollepad

Zelfs een hond keert halverwege weer terug

Het loopt dood…

Jacob Olle que condujo ochenta

Y el semáforo saltó en rojo

Todavía está fresco en la memoria

Porque solo ha estado muerto 1 día

Catorce líneas, página siete

Encontré en el periódico de la mañana

Pero el tiempo cura todas las heridas

Con el olvido, se olvidó

A través de Karel Doormankade

Junto a la estatua de Calvino

Sobre el Pieter Mauritssingel

A Wilhelminaplein

Grandes palabras, grandes nombres

El nombre de Olle no era tan grande

Sin embargo, hay un acuerdo

Porque ahora está así de muerto

Solía ​​luchar por la paz

En una tierra lejana y húmeda

Disparó a treinta hombres en pedazos

Y luego incendiar el pueblo.

Fue condecorado con la Gran Cruz por este

En el león holandés

Pero a veces se despertaba de nuevo en la noche

Con un grito, con un grito

Sobre el Gobernador de Heutzlaan

Junto a la estatua de Colijn

Cabalga hacia su lugar de descanso final

En Keizer Karelplein

Grandes palabras, grandes nombres

El nombre de Olle no era tan grande

Pero tal vez los conozca

Porque ahora está así de muerto

En la tumba unas bellas palabras

Y con un soldado esperando

Consuela a la patria una madre

¿Quién dio a luz a un héroe?

Sonriendo alegremente en la foto

Con su pelo rubio bibop

¿Está en una lista de plata?

Veinte años, en el tocador

Jacob Olle, lo prometemos

Que tu nombre viva

No, nunca lo olvidaremos.

Lo que has hecho por nosotros

Hay un camino que lleva su nombre.

Porque una calle no podía bajar

Las malas hierbas crecen allí, la rosa de las dunas florece allí

Es mucho fuera de la ciudad.

Pocas personas conoces

En el Ollepad de Jacob

Incluso un perro regresa a la mitad

Está muerto…