Bağır - Gazapizm

Baya bir değişken bu yerleşkeme kendirek diker

Kafamızda tel örgüler bak diken diken

Susuzdede parkındayım sanki palandöken

Bak bu insanlara demek nedir savaş diren

Hayırdır yaşlandık mı?

Konuşmuyor kimseler

Bu çok yol çeken çocuklar buluşmuyor güneşte

Kafamın içindekiler benle toprak olduğunda;

Açıp şarkımı dinle.

Yakışmıyor üzülmek!

Kanlı coğrafyanın ortasında doğdum

Baktım 15 milyon gecekondu, Alsancak hızlı

Beş vakit namaz kıldın uyuşturucu sarmadı

Gelişim kitapları sokaklarda yazılsın

Fizikten kimyadan matematikten aşka düştün

Ağzın yüzün dağıldı, üstün başın rüküştü

Elit tabaka asit takılsın

Modern çağdan bizi uçuruma sürdürsün

İşte o gün gülmüşüz

Bu savaş bu yaşam alanı diyipte ayırmadım

Tamda birleşmişte denmez

Birleşse sağ kalanın olmayacağı bir yolda;

Ben yürüyorken yok çıkarım;

karıştı tüm algılarım

Kesemiyorum ne olacağını

Doğal yaşam radyasyon etik değil kimyasal

Mağrum bırakılanlar yaşamaktan insanca

Gerçek değil o kapıldığınız ihtişam

En aydınlık caddemizde bir silahlı çatışma

Sen kaşını çatınca birden sustu herkes

Bana sorma bilmiyorum, birdelenmez hasret tamam

Sonra gitmiyordum kin gidersem tövbe ama

Napayım şarap böyle üstümüzde kasvet

Birde farzet ayakların kesilmiş yerden

Mutlusun çok kapın çalar savcı mevcut ister

Tamda böyle zamansız yaşandı her şey

Hatta belki böyle ölcez

Korkağım benim evet

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?

Dayatılan zulüm;

Tabiatla dost mu masum kalan sanatçılar?

Tamda bu yüzden suçlu paşam

15 senem heba.

Duygum heybe yalana

Uygun değil yaşamak;

bak bu sevda vurgun!

Yasaklıdar gülmek falan uzun hikaye

Ancak alkol bana aşık, kan kırmızı rujun dirayet

Tedirgin bekliyorken güneş doğdu bugün nihayet

Gidersen boş kalıcak hepten düğün cenaze

Bir edebiyat düşün;

Tüm pisliği örtsün, çıkıp desinler ki körsün

Öyle güzel olsun, işte radikaldi sevda

Sonra kalbimizi böldük, Akdeniz’i gördük

Arkasından Nazım davasında öldü

Cemal Süreyya'dan

Ahmet Arif’ten de tek tesellim yoktu

Birden bire büyüdüm bozar mı sandın acılar?

Pankartta kalır hüzünlü bağır çağır durmadan

O sessizlik küfürdür!

Bağır kimse duymuyorsa

Bağır onlara hayatın ağır romana, çalarsa ağır onlara

Bağır kimse duymuyorsa;

bağır sonlara!

Bağır çağır çıkıp gelsinler onlar bahar olmadan

Geldin gidiyorsun, madem gülmüyorsun

Hiçbir anlam teşkil etmese de;

Bağır onlara!

Kaldır kafanı semaya, bağır çağır durmadan!

Neden susuyorsun?

Toda una variable se le cose a este plantel

Malla de alambre en nuestras cabezas

Estoy en el parque Susuzdede como si Palandöken

Mira, ¿qué significa esto para la gente?

No, ¿somos viejos?

la gente no habla

Estos niños lejanos no se encuentran bajo el sol

Cuando el contenido de mi cabeza esté conmigo y el suelo;

Enciéndelo y escucha mi canción.

¡No es apropiado estar triste!

Nací en medio de la maldita geografía

Vi 15 millones de barrios marginales, Alsancak es rápido

Rezaste cinco veces, las drogas no

Que se escriban libros de desarrollo en las calles

Te enamoraste de la física a la química a las matemáticas

Tu boca está rota, tu cabeza está caída

Deja que la capa élite se vuelva ácida

Deja que la era moderna nos lleve al abismo

Ese es el día que nos reímos

No dije esta guerra, este espacio vital

No exactamente combinado

En un camino donde no habrá sobrevivientes si se unen;

Desaparezco cuando estoy caminando;

todos mis sentidos están confundidos

No puedo cortar lo que sucederá

vida natural radiación no ético químico

Los privados son humanos para vivir

No es real, es la magnificencia que tienes

Un tiroteo en nuestra calle más brillante

Cuando frunciste el ceño, todos se detuvieron de repente.

No me preguntes, no sé, el anhelo no se irá, está bien.

Entonces no me iba a arrepentir si me iba, pero

¿Qué pasa con el vino como esta tristeza en nosotros?

Supongamos que sus pies fueron cortados

Estás feliz, tu puerta sonará, el fiscal quiere estar presente

Todo sucedió tan a destiempo

Tal vez incluso así

me temo que si

Vienes y vas, ya que no estás sonriendo

Aunque no tiene sentido;

¡Gritadles!

¡Levanta la cabeza al cielo, grita sin parar!

¿Por qué callas?

la persecución impuesta;

¿Artistas que siguen siendo amigos de la naturaleza?

Es exactamente por eso que soy culpable pasha

Desperdicié 15 años.

Mi emoción es una mentira alforja

No apto para vivir;

mira, esta es la historia de amor!

Prohibido reir o algo largo cuento

Pero el alcohol está enamorado de mí, la perspicacia del lápiz labial rojo sangre

Mientras esperaba ansiosamente, el sol finalmente ha salido hoy.

Si te vas, estará vacío, boda y funeral.

Piensa en una literatura;

Cubre todo el lío, déjalos salir y decir que estás ciego

Que sea tan bonito, fue amor radical

Entonces partimos nuestros corazones, vimos el Mediterráneo

Más tarde murió en el caso Nazim.

De Cemal Süreyya

Tampoco hubo consuelo de Ahmet Arif.

Crecí de repente, ¿crees que duele?

Se queda en la pancarta, es triste, grita y llama sin parar

¡Ese silencio es una blasfemia!

Grita si nadie escucha

Grítales la novela pesada de tu vida, si te la roban pesada

Si nadie oye el grito;

¡Grita hasta el final!

Grita y que salgan antes de la primavera

Vienes y vas, ya que no estás sonriendo

Aunque no tiene sentido;

¡Gritadles!

¡Levanta la cabeza al cielo, grita sin parar!

¿Por qué callas?