Bir Nihavend Yalnızlık - Fikret Kızılok, Bülent Ortaçgil

Evveli günün ağırlığı

Göz kapaklarımda

Bugün daha başlamamış

Cep elimle dolu

Bir telaş var etrafımda

Gazeteler aynı

Politika sayfası

İçtiğim sular güzel kadınlar gibi

Rüzgar var mı?

Bulut yok

Ezan sesi, karnım acıkır

Manav radyosu haber okur

Akşam olunca kapım beni bekler

Yediğim bir tas, yatağım sabırsız

Bir o yana, bir bu yana

Eski sinemalar gibi küf tutmuş rüyalarım

Hep bir olay olur ortasında

Karga sesleri, takvim yaprakları

Uzun oluyor kış günleri

Ne de olsa kiraz vaktidir

Karpuz suya düşmeden

Denize hiç girmem

Mehtap çıkmış, düşer yastığıma

Kanımca her şey boşuna

peso del dia anterior

en mis párpados

no ha comenzado hoy

Bolsillo lleno de mi mano

Hay un apuro a mi alrededor

Los periódicos son los mismos.

Página de política

Las aguas que bebo son como mujeres hermosas

¿Hay viento?

sin nube

Sonido Azan, tengo hambre

Verdulero radio lee noticias

Por la tarde mi puerta me espera

Un plato que comí, mi cama está impaciente

De esta manera, de esta manera

Mis sueños están mohosos como los viejos cines

Siempre hay algo pasando en el medio

Sonidos de cuervo, hojas de calendario.

largos dias de invierno

Después de todo, es hora de la cereza.

Sandia cayendo al agua

nunca voy al mar

La luz de la luna se apaga, cae sobre mi almohada

creo que todo es en vano