Schemering - Boudewijn De Groot

Wanneer de eerste schemering aan 't einde van de dag

De kamer langzaam donkert

Zie ik de vage schaduw van de bank

Waar jij voor het laatst te rusten lag

Dit was altijd het stil moment dat jou het liefste was

Na een dag van tijdloos zwijgen

En onbestemde handeling

Zoals 't verwonderd openslaan

Van een boek dat je graag las

Je bent niet meer

Je bent niet meer

Je wist niet terug te komen

Je was al eerder heengegaan

Dan je afscheid had genomen

Je ogen konden stralen als de eerste lentedag

En in je zachte handen

Vond ik in vol vertrouwen

De vaste zekerheid

Dat met liefde alles mag

Maar als de tijd opeens het denken wreed ontwricht

En maakt dat de herinnering

Heel langzaam gaat vervagen

Dan is de avondschemering daar

In weifelend winterlicht

Je bent niet meer

Je bent niet meer

Je wist niet terug te komen

Je was al eerder heengegaan

Dan je afscheid had genomen

Men zegt: voor je de ogen sluit wordt alles opeens licht

En dat de openbaring

Van wat je wilde weten

Je eigen leven is —

Dan gaan de ogen dicht

Vroeg jij je wel eens af of je naar de hemel ging

Ik help het je geloven

'T is je zo graag gegeven

De zoete rust en vrede

Na de laatste schemering

Je bent niet meer

Je bent niet meer

Je wist niet terug te komen

Je was al eerder heengegaan

Dan je afscheid had genomen

Cuando el primer crepúsculo al final del día

La habitación se oscurece lentamente

¿Veo la tenue sombra del sofá?

Donde descansaste por última vez

Este siempre fue el momento tranquilo que más amabas

Después de un día de silencio eterno

Y acción indefinida

Como abrirlo con asombro

De un libro que te haya gustado leer

ya no eres

ya no eres

no supiste como volver

ya te habías ido

Entonces dijiste adiós

Tus ojos podrían brillar como el primer día de primavera

Y en tus suaves manos

Encontré en confianza

La sólida seguridad

que con amor todo esta permitido

Pero cuando el tiempo de repente interrumpe el pensamiento cruelmente

Y hace que el recuerdo

desvaneciéndose muy lentamente

Entonces el crepúsculo está ahí

En la luz vacilante de invierno

ya no eres

ya no eres

no supiste como volver

ya te habías ido

Entonces dijiste adiós

Dicen: antes de cerrar los ojos todo de repente se vuelve luz

Y que la revelación

De lo que querías saber

Tu propia vida es—

Entonces los ojos se cierran

¿Alguna vez te preguntaste si irías al cielo?

te ayudo a creer

Eres tú tan felizmente dado

El dulce descanso y la paz

Después del último crepúsculo

ya no eres

ya no eres

no supiste como volver

ya te habías ido

Entonces dijiste adiós