Istnienie moje przeniknie ziemię - Arkona

Nie słysząc jęku umarłego świata

Skowytu kłamstwa i próżności

Niezrozumiałe myśli kładą się cieniem

Na prawdę słabą i bezbronną

Nie czując nic, nie widząc celu

Pozwalam ciału obrócić się w proch

Zostanę żywy pośród kropli deszczu

Istnienie moje przeniknie ziemię

To, co z ciała pozostało

Wymiesza się z powietrzem

Nie było pytań, obietnic, gestów

Zgliszcza pokryły relikty wiary

Nie będzie już kolejnej szansy

Na odkupienie grzechów

Resztki martwej duszy

Oczyści ogień zemsty

No escuchar el gemido del mundo muerto

Un gemido de mentiras y vanidad

Pensamientos incomprensibles proyectan una sombra.

Realmente débil e indefenso

Sin sentir nada, sin ver ninguna meta

Dejo que mi cuerpo se convierta en polvo

Me mantendré vivo en las gotas de lluvia

Mi existencia impregnará la tierra

lo que queda del cuerpo

se mezcla con el aire

No hubo preguntas, ni promesas, ni gestos.

Las ruinas estaban cubiertas de reliquias de fe.

No habrá otra oportunidad

Por la redención de los pecados

Restos de un alma muerta

Limpiará el fuego de la venganza