Abyss of the Frozen Ravenland - Arkona

Długo mnie obchodziła polem, lasem, jeziorem

Chłodem nocy, szelestem wiatru, gromem nagłym

Aż jak myśl niewidzialna przyszła krajobrazem

I wszystkie widnokręgi na oczy mi spadły

Jej mroźny dotyk trwa nieprzerwanie

Jak wszechogarniające jest moje olśnienie

Wyschły Źródła, nastał mrok, wygasło pragnienie

A moi skrzydlaci bracia podążyli za mną

Już nie jestem sam, skąd ten spokój we mnie?

Gdy miecz głęboko tkwi w mej piersi

Krew przepływa przez serce tak cicho śmiertelnie

Aż słyszę przelot kruków z życia do pamięci

Czy byłem kroplą w morzu, śniegiem zeszłorocznym

Wspomnieniem, które niesie błyskawica?

Czy byłem z krwi i kości, czy też tworem magii

Zapisanym na wodzie obrazem wojownika?

Jawa się we mnie ze snem plącze, przestrzeń z czasem

Lądy schodzą w morza, me słowa w milczenia

Tylko mnie wciąż obchodzi polem, lasem, jeziorem

Otchłań straszliwa, mroźna, skrzydlata…

Me tomó mucho tiempo dar la vuelta al campo, bosque, lago

El frío de la noche, el susurro del viento, un relámpago repentino

Hasta que un pensamiento invisible atravesó el paisaje

Y todos los horizontes cayeron sobre mis ojos

Su toque helado dura continuamente

¡Qué abrumadora es mi iluminación!

Las fuentes se secaron, la oscuridad ha llegado, la sed se ha apagado

Y mis hermanos alados me siguieron

Ya no estoy solo, ¿de dónde viene esta paz?

Cuando la espada está en lo profundo de mi pecho

La sangre fluye a través del corazón tan silenciosamente mortal

Hasta que escucho el vuelo de los cuervos de la vida a mi memoria

¿Fui una gota en el mar, la nieve del año pasado?

¿Un recuerdo que lleva un rayo?

¿Era yo de carne y hueso o era una creación mágica?

¿Una imagen de un guerrero escrita en el agua?

Estoy confundido con el sueño, el espacio con el tiempo.

Las tierras descienden a los mares, mis palabras en silencio

Sólo a mí me sigue importando el campo, el bosque, el lago

Terrible, helado, abismo alado...