Be Tamashaye Negahat - Homayoun Shajarian, Alireza Ghorbani, Mahyar Alizadeh

گو چه رازی است در این موج مه آلود نگاهت که تو چون باد پریشانی و مستی؟

دست در دست خزان، خنده کنان در دل این باغ نشستی

قامت عمر مرا خشک تر از شاخه ی بی جان بشکستی، بشکستی

چه بگویم؟

به که گویم که دلم گلشن اسرار تو گشته؟

گل هر یاد در این باغ پریشان به سر انگشت تو در خاطره ی خاک نشسته

وای بر من که دلم پر ز تمنای تو گشته

نتوانم، نتوانم که بگویم دل من لیلی اش از یاد نبرده

من که عمرم به تماشای نگاهش همه بر باد نشسته

همچو لیلای پریشان تو بر خاک نشستم

خسته ام، خسته تر از مرغ پر و بال شکسته

خسته ام، خسته تر از قامت مینای شکسته

جز غم روی رُخش در دل حیران چه توان دید؟

به که گویم، به که گویم که من از عشق غریبش نگذشتم؟

نگذشتم

¿Cuál es el secreto en esta ola brumosa de tu mirada que estás turbado y borracho como el viento?

Te sentaste de la mano con Khazan, riendo en el corazón de este jardín.

Rompiste mi vida más seca que una rama sin vida

qué puedo decir

¿A quién le diré que mi corazón se ha convertido en tus secretos?

La flor de cada recuerdo en este jardín perturbado está sentada en la punta de tu dedo en la memoria del suelo.

¡Ay de mí que mi corazón se llena de añoranza por ti!

No puedo, no puedo decir que mi corazón no se ha olvidado de Lily

He estado mirando sus ojos toda mi vida.

Me senté en el suelo como tu noche turbulenta

Estoy cansado, más cansado que un pollo con las plumas rotas.

Estoy cansado, más cansado que el esmalte roto

¿Qué se ve sino tristeza en el rostro del corazón sorprendido?

¿A quién le diré, a quién le diré que no he extrañado su extraño amor?

no pasé