Gelme - Allame

Durduramazsın beni çoktan yaktım çadırları

Şu gökyüzü battaniyem tüm erzağım kahırlarım

Arkamdan su dökme lütfen bahanem kalmasın

Boşuna hüzne çalar fasıl zaten duymamaktı kasıt

Benim manzaramda sürgün adamların huzurlu yası var

Gitmek için geç bile kaldım yolların yaşı var

Sor bakalım hayat ne istemişte çöktü başıma

Omuzlarım geniş çünkü onurdur dert taşımak

Falcıya sor nasılsa gerçeklerden uzaksın

Ben anlatırsam kızarsın bilirim kaldıramazsın

Demirdağdan aşıp gidiyorum yalnızlık duraksız

Ardımda kalanlarsa artık düşümden ıraktır

Düşünmeye vakit çok sinirim yerli yersiz

Dilerim bıraktığım yerde yaşarsınız bensiz

Hiç halim kalmadı beklemek cehennemden farksız

Kızma bana evim gökyüzü çatısız damsız

Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım

Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım

Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı

Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım

Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım

Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı

Durmuyorum bu dünyanın vaadettiği yerde

Yerim yurdum yok güzelim lanetliyim gelme

Söz verdiğime bakma yalnızlığıma davetliyim dilber

Sonra ses etmeden gittim veda etmeyi bilmem

Burada gökyüzünün mavisi bile suç baya

Dedim ya yalnızlık zorluyor beni manevra yapmaya

Sen olmazsın dedi hayat gururum güç dayandı

Kanatları yanan bir kartalım yüzüm yok tekrar uçmaya

Benim gecem günüm hüzün konuşmamın faydası ne

Ölüm çıksa dahi kayda geçmem olmasın vesile

Yaşamam için herhangi biri görünmezin toprak evim

Dünya ayaklarım yolum, hayatın bitmesine

İçim boş bu garip çalgının ruhu var konuşuyor

Beni bu teller anlatırken garibanlık susturuyor

Sarhoşum benimle dans eden şu geceye kızgınım

Unuttuğun saatleri hatırla zorla ağla diyor

Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım

Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım

Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı

Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım

Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım

Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı

No puedes detenerme, ya quemé las carpas

Ese cielo es mi cobija, todas mis provisiones, mis maldiciones

Por favor, no eches agua detrás de mí, no tengo excusas.

En vano, la tristeza juega fasil, la intención no era escucharla de todos modos.

A mi modo de ver existe el luto pacífico de los hombres exiliados

Incluso llego tarde para irme, las carreteras tienen edad

Pregúntame qué quería la vida, se derrumbó sobre mi cabeza

Mis hombros son anchos porque es un honor soportar problemas

Pregúntale al adivino de alguna manera estás lejos de la verdad.

Si te lo digo, te enojarás, sé que no puedes soportarlo.

Voy sobre Demirdağ, la soledad no para

Lo que queda atrás ahora está lejos de mi sueño

Es hora de pensar, estoy tan nervioso, está fuera de lugar

Espero que vivas donde lo dejé sin mí

No estoy de humor para esperar es como el infierno

No te enojes conmigo, mi casa es cielo sin techo

No me quedo más, me quemé con tierra, fluí en el río

Abrí carpas, mintió, huí, excedí el tiempo

Miré con el alma, pero no pude ver, mi horizonte se oscureció

No me quedo más, me quemé con tierra, fluí en el río

Abrí carpas, mintió, huí, excedí el tiempo

Miré con el alma, pero no pude ver, mi horizonte se oscureció

No me detengo donde este mundo promete

No tengo lugar, ni hogar, hermosa, estoy maldita, no vengas

No mires lo que prometí, estoy invitado a mi soledad, dilber

Luego me fui sin una palabra, no sé cómo decir adiós

Incluso el azul del cielo es un crimen aquí

Dije que la soledad me obliga a maniobrar

Dijo que no serías mi vida orgullo la fuerza soportó

soy un aguila con alas ardientes no tengo cara para volver a volar

Mi noche es mi día, ¿de qué sirve hablar de tristeza?

Incluso si ocurre la muerte, no podré grabar.

Mi tierra hogar de cualquier invisible para que yo viva

El mundo, mis pies, mi camino, hasta el final de la vida.

Estoy vacío, este extraño instrumento tiene alma, habla

La pobreza me silencia mientras estos cables me dicen

Estoy enojado con la noche que bailó conmigo borracho

Recuerda las horas que olvidaste, dice llora fuerte

No me quedo más, me quemé con tierra, fluí en el río

Abrí carpas, mintió, huí, excedí el tiempo

Miré con el alma, pero no pude ver, mi horizonte se oscureció

No me quedo más, me quemé con tierra, fluí en el río

Abrí carpas, mintió, huí, excedí el tiempo

Miré con el alma, pero no pude ver, mi horizonte se oscureció