Şehir - Allame

Zor gülüyor yüzüm askıda

«Gitme!»

diyor bana şehir hep

Gizleniyor kara gökyüzü zerk ediyor acılara beni

Çilem ben, içim dışım dert kadehler savruluyor

Otuz yıllık öfkeyim, görüntüler karıncalanıyor

Keşkeler nüfuz, ahlar gururu tırmalıyor

Geçen zaman selviden bi' yar, durma, saçları yol

Gün bela, gece huzur için tek sermayem

Çoktan unuttum geçmişi fakat yumruklar sert hâlen

Yazabilmek cesaret, insan için umut rezalet

Eksilerini çıkar hayatının, ne kalır hesap et!

Mesafeler fiziksel jargon insanî telaşlar

Bu radyoaktif topraktan bi' aitlik yok başka (Hayır!)

Beyazlar aldı başını, gitti var olduğun bu evren

Çatık kaşlı, kirli yüzünü kara dumanlar okşar

İntihar tek shotlık, kuşku on beş dak’ka dert

İştahın acı bazında cehennem dört metrekare bi' yer

Bu ateş düştüğünden fazla yaktı

Sana şeref ve bana da sağlık versin ölmeden hayat bi' kez

Beşerin ellerinde leşe dönüştü neşem, gönül kayın meşe

Vakit geber diye geçer, sen her sabah umuda gebe

Hududa bak lan elini uzattığına değmez hedef

Kasvete gel, taze benliğim vuruldu top tepede

Biz de çok gülerdik düşüne, düşmeden önce

Gerçekle acıyı buluşturup öpüştürmeden önce

Bak abin hep ince, zamanı gelince, zararı derinden

Kararı tecrübeyle sabit haklı yetince

Sırtımda bıçak koleksiyonum, gecem pare pare

Zihnimde insan hikâyeleri birbirinden lanet

Distopyamda hayattasın, gel de şimdi şükret

Geçmişinle hesaplaş da gelecek için küfret

Bak abim, hayat tatlı değil, çatık kaşlı

Beni gençliğimde gör'cektiniz, şimdi tadım kaçtı

Şeytanlar uzun saçlı, günahlarımı saçtım önüne

Topla bundan evlası yok, uykuların kaçsın

Me estoy riendo mucho, mi cara está colgando

"¡No te vayas!"

la ciudad siempre me dice

El cielo negro se esconde, inyectándome en el dolor

Soy miserable, tengo problemas por dentro y por fuera.

Treinta años de ira, las imágenes hormiguean

Los deseos son penetración, los suspiros son rascar el orgullo

El tiempo pasa, parte el ciprés, no pares, suelta el pelo

El día es un problema, la noche es mi único capital para la paz.

Ya olvidé el pasado pero los puños siguen siendo duros

Coraje para escribir, la esperanza para el ser humano es una desgracia

¡Saca los contras de tu vida, calcula lo que queda!

distancias jerga física prisa humana

No hay otro perteneciente a esta tierra radiactiva (¡No!)

Los blancos tomaron tu cabeza, este universo en el que existes se ha ido

El humo negro acaricia su rostro sucio y fruncido.

El suicidio es un tiro, duda por quince minutos

Sobre la base del dolor del apetito, el infierno es un lugar de cuatro metros cuadrados.

Este fuego quemó más de lo que cayó

Gloria a ti y salud a mi una vez en la vida antes de morir

Mi alegría se ha convertido en carroña en manos de humanos, mi corazón es haya roble

El tiempo pasa mientras muere, estás embarazada de esperanza cada mañana

Mira el borde, el objetivo no vale la pena extender la mano.

Ven a la penumbra, mi auto disparo fresco, la pelota está en la colina

Creo que solíamos reírnos mucho también, antes de caer

Antes de que nos encontremos con la verdad y el dolor y los hagamos besar

Mira, tu hermano siempre está delgado, cuando llega el momento, el daño es profundo.

Siempre que su decisión sea estable y correcta con experiencia.

Mi colección de cuchillos en mi espalda, mi noche en pedazos

En mi mente, las historias humanas se maldicen entre sí

Estás vivo en mi distopía, ven y agradece ahora

Lidia con tu pasado y maldice el futuro

Mira hermano, la vida no es dulce, frunciendo el ceño

Solías verme en mi juventud, ahora estoy fuera de gusto

Demonios de pelo largo, derramé mis pecados frente a ti

No hay nada mejor que esto, vamos a dormir