Bavul - Allame

Bu Zombi ruhen hasta

Gelecek on yıl için şüpheli ciğerlerim sigara

Mevzu pay kap’cak mirastan

Son günlerde yağmurlar çoğaldı

Dikkatim kayıpken iyice şiirlerden nefret ettim hatta

Şu melankolik suskunluklar çoğu zaman komiktir

Acının insanlarla eşdeğer bir ortak hâli yok ki

Hepimiz aynı kırgınlığı yaşasaydık şayet

Biri kahrolurken başkasına gülünç olmazdı d’i' mi?

«Kaç, vaktin varken git!»

diyor aklım

Lanet umutları on üç yıl evel can kaybında bıraktım

«Şeytanın bacaklarını kır!»

diyor artık mantık

Unutmak yalnız bugün güzel geleceğini karartır

Yazdıkça daha da öfkeleniyo'sun

Dünya kapat çeneni, sesin beni deli ediyo', sus

Veyahut konuş, dediğin olsun, zarardan dönme lüksün yok

Şu andan itibaren hiç geçer mi forsun (Hayır!)?

Tüm hayatım bavuluma sığar

Küs yaşıyorum, terk etti doğa

Dört duvar yalnızlığıma boğar

Sor «Hiç umudun var mı daha?»

Başım belada, göz yaşına terk vedalar

Birlikte güçsüzüz geçilmiyor yekpare dağlar

Tek başıma suçluyum, vicdansız mahkemem mübalağa

Hem insan ol hem iyilik yeşertsin dünya ne âlâ

Sabah fenalar, akşam alkol krizleri

Aitsizlik, önlemim güvensiz dost ilişkileri

Yok gururun, paramparça hâlde, bak ne oldu, berbat ettin

Sahibim bi' kara deftere, yazdım insan klişeleri

Ne bekliyordun?

Monokromum, renkli yolun

Dök eteklerinden taşları, başka bi' şans vermiyorum

Bana gözüm karardı, mantık dahilinde görmüyorum

Dünya galaksinin satılık adisinden canlılar reyonu

Farz-ı misal öldün, dünya'ya dönüp bakma şansın olsa

Yalanları görürdün, parayla ters gömüldün

Hayata sor hüzünlü zamanla imtihanı

Zor misafirin, kendiyle eş güdümlü

Este zombi es un enfermo mental.

Mis pulmones dudosos para los próximos diez años

El sujeto tomará una parte de la herencia.

Ha llovido en los últimos días

Incluso odiaba los poemas mientras estaba distraído.

Esos silencios melancólicos suelen ser graciosos

El dolor no tiene un equivalente común con los humanos.

Si todos tuviéramos el mismo resentimiento

¿No sería ridículo para alguien más cuando alguien estaba jodiendo d'i'?

"¡Corre, ve mientras puedas!"

mi mente dice

Dejé las malditas esperanzas hace trece años ante la pérdida de la vida.

"¡Rompe las piernas del diablo!"

dice logica

Olvidar solo oscurece tu hermoso futuro hoy

Cuanto más escribes, más te enojas.

Mundo cállate, tu voz me está volviendo loco', cállate

O habla, digas lo que digas, no tienes el lujo de volver del daño

¿Pasará alguna vez de ahora en adelante (¡No!)?

Toda mi vida cabe en mi maleta

Estoy ofendido, la naturaleza ha abandonado

Cuatro paredes me ahogan en mi soledad

Pregunte "¿Tiene alguna esperanza todavía?"

Estoy en problemas, despedidas entre lágrimas

Somos débiles juntos, montañas invencibles

Soy culpable solo, mi corte sin escrúpulos es exagerada

Sean humanos y dejen crecer la bondad, que gran mundo

Náuseas matutinas, crisis de alcohol vespertina

Perteneciendo, mi precaución es relaciones amistosas inseguras

Sin orgullo, está en pedazos, mira lo que pasó, te equivocaste

Tengo un cuaderno negro, escribí clichés humanos

¿Que esperabas?

Mi monocromo, tu camino de colores

Tira las piedras de tus faldas, no voy a dar otra oportunidad

Estoy sorprendido, no veo dentro de lo razonable

Pasillo de seres vivos del nombre de la galaxia mundial a la venta

Por ejemplo, si tienes la oportunidad de mirar hacia atrás al mundo, estás muerto.

Solías ver las mentiras, enterradas boca abajo con el dinero

Pregúntale a la vida, su prueba con el tiempo triste

Tu invitado difícil, auto coordinado