Sprawiedliwość - Verba

Wielu myśli, że czas ich nie dogoni

Ślepo wierzą, że uchronią się

A jednak w końcu sprawiedliwość ich dopada

Patrzysz wtedy na nich i uśmiechasz się

Pokój ciemny rozjaśniony tylko oknem

Co ponurą aurę tworzy nawet gdy jest słońce

W sumie czysto ma w pokoju, brudu ma już dosyć

Za ścianą słyszy podniesione głosy

Tak było zawsze odkąd pamięta

Ojciec pijany krzyczy, na co dzień nie od święta

Krzyczy na całą klatkę, krzyczy na matkę

A kurator nic nie robi — normalne

Kiedyś walnie tak, że ją zabije po prostu

A gdy wytrzeźwieje pójdzie rzucić się z mostu

Czasem krzyczał, że popełni samobójstwo

Za to wszystko co robisz?

— śmiało zrób to

Pozostało siedzieć w tym pokoju jak w schronie

Życie — delikatnie mówiąc — masz rozpier…

«wyrwę się stąd i jeszcze mu pokażę

A sprawiedliwy los wymierzy mu karę»

Wielu myśli, że czas ich nie dogoni

Ślepo wierzą, że uchronią się

A jednak w końcu sprawiedliwość ich dopada

Patrzysz wtedy na nich i uśmiechasz się

Za oknem mija jesień za jesienią

Z drzewa liście lecą, chłodne wichry wieją

Ten pokój pusty, w pośpiechu opuszczony

Otwarte chipsy z terminem ukończonym

Widok czarno-biały choć w kolorze niby

Matka już nie żyje, wróżby się spełniły

Ponoć upadła, a świadków nie było

Sąsiedzi domyślają się kto skrócił jej żywot

Ty za granicą nawet już nie wspominasz

Z opowiadań o rodzinie zawsze się wymigasz

W gazecie piszą dziś o jakimś pijaczku

Co nie dawno się powiesił na pasku

Życie weryfikuje to jest sprawiedliwość

Siadła mu psychika gdy zdrowie się skończyło

Jak krzyczał to z bólu bo nawet już nie chodził

Czas go konkretnie poskładał za to co zrobił

Wielu myśli, że czas ich nie dogoni

Ślepo wierzą, że uchronią się

A jednak w końcu sprawiedliwość ich dopada

Patrzysz wtedy na nich i uśmiechasz się

Muchos piensan que el tiempo no los alcanzará

Creen ciegamente que se salvarán a sí mismos

Sin embargo, al final, la justicia los atrapa.

Entonces los miras y sonríes.

Habitación oscura iluminada solo por una ventana

Qué aura sombría crea incluso cuando hay sol

Con todo, la habitación está limpia, la suciedad es suficiente.

Oye voces elevadas detrás de la pared.

Siempre ha sido así desde que recuerda

Padre borracho grita, todos los días no en vacaciones

Le grita a todo el cuadro, le grita a su madre.

Y el oficial de libertad condicional no hace nada - normal

Solía ​​ser tan difícil que él simplemente la mataría.

Y cuando esté sobrio, se irá del puente

A veces gritaba que se suicidaría

¿Por todo lo que haces?

- adelante y hazlo

Quedaba sentarse en esta habitación como en un refugio.

La vida, por decirlo suavemente, tiene un descanso ...

«Saldré de aquí y le mostraré una vez más

Y solo el destino lo castigará»

Muchos piensan que el tiempo no los alcanzará

Creen ciegamente que se salvarán a sí mismos

Sin embargo, al final, la justicia los atrapa.

Entonces los miras y sonríes.

Fuera de la ventana, el otoño pasa tras el otoño

Las hojas caen del árbol, soplan vientos frescos

Esta habitación está vacía, abandonada a toda prisa.

Fichas abiertas con fecha de vencimiento

Vista en blanco y negro, aunque en color

Madre ya no está viva, las predicciones se han hecho realidad

Al parecer se cayó y no hubo testigos

Los vecinos adivinan quién le acortó la vida

Ni siquiera mencionas en el extranjero

Siempre sales de las historias familiares.

Hay un borracho en el periódico hoy.

Lo que no hace mucho colgaba de un cinturón

La vida comprueba que esto es justicia

Su psique se derrumbó cuando su salud se acabó.

Cuando gritaba de dolor porque ya ni caminaba

El tiempo específicamente lo juntó por lo que hizo.

Muchos piensan que el tiempo no los alcanzará

Creen ciegamente que se salvarán a sí mismos

Sin embargo, al final, la justicia los atrapa.

Entonces los miras y sonríes.