Nietrudno o banał - Verba

Wieczorny zachód, chłód i pustka w duchu

Z nudów znów do nut kilka dokładam słów

Zwalony padam z nóg, ale siadam do kartek

Może nie zasnę, może to co warte

Może tak, jak siedząc wczoraj bezsensu do czwartej

Niech brzask mnie wygoni od tekstu pisz

Nie stój w miejscu, w sercu gorycz ku szczęściu gonić

Czasem nie wiem, co robić można by popić

Skończyć nad ranem, gdzie pod osiedlowym barem

W głowę bym dostał, to nie dla mnie przesrane

Zapalę muszę palić na stanie mam kilka fajek

Więc palę i palę, nie zostawiając żadnej

Za oknem światła gasnę, ale nie chcę zasnąć

Chciałbym zacząć wers, chociaż myśli marzną

Wkrótce nowy dzień, znowu zgiełk, znów na zewnątrz szelest

Zrób ten tekst, no złóż ten tekst?

pisz

Czasem nie mam weny i nie mogę nic zmienić

To chwile, kiedy wartość myśli ciężko jest docenić

Złożyć banał nie jest trudno, po prostu nagrać gówno

Smutno nudno i nudność tak bywa

Minuta za minutą biegnie w nocnym maratonie

Gdzie zgubiłem myśli z sił powoli opuszczone

Bez szans by unieść głowę, jak zerwana marionetka

Siedzę nad kartkami, długopis w dłoni już nie drga

I nie piszę tych słów, które słyszeć bym chciał

Duża kolejna kawa, to kofeinowy strzał

Masa auto pretensji, że piszę co w presji

Choć to pretekst by tekst doszedł do perfekcji

Precyzji, fleksji, gramatyki i dykcji

Pośród równych sobie na pierwszej pozycji

To poezja ambicji, to ambicja w poezji

Chciałbym się wybić bez nadprogramowych lekcji

Nie mam wyraźnie weny, żadnej impresji w inwencji

Chcę napisać, ale bez polotu, wrota depresji

Otworzyły się już dawno, w czasie nocnej dywersji

Słów na biały papier

Atardecer vespertino, frialdad y vacío de espíritu.

Por aburrimiento, vuelvo a agregar algunas palabras a las notas.

Me caigo cuando estoy aliviado, pero me siento a las páginas

Tal vez no me duerma, tal vez valga la pena

Tal vez como sentarse tonterías ayer hasta las cuatro

Deja que el amanecer me aleje del texto, escribe

No te quedes quieto, amargura en tu corazón para perseguir la felicidad.

A veces no sé qué hacer para beber

Termina por la mañana, donde en el bar del barrio

Me darían un golpe en la cabeza, no me jode

tengo que fumar, tengo que fumar, tengo algunas pipas en stock

Así que fumo y fumo, sin dejar atrás

Las luces se apagan fuera de la ventana, pero no quiero dormir

Me gustaría comenzar la línea aunque mis pensamientos se están congelando.

Pronto un nuevo día, ruido de nuevo, susurro de nuevo afuera

Haz este texto, vamos, dobla este texto?

escribe

A veces no tengo inspiración y no puedo cambiar nada

Estos son tiempos en los que el valor del pensamiento es difícil de apreciar.

No es difícil hacer un cliché, solo grabar mierda

Tristemente aburrido y náuseas sucede

Minuto a minuto corre en el maratón nocturno

Donde perdí mis pensamientos con mi fuerza lentamente abandonada

No hay oportunidad de levantar la cabeza como un títere roto

Me siento sobre las páginas, el bolígrafo en mi mano ya no vibra.

Y no escribo las palabras que me gustaría escuchar

Otro gran café es un trago con cafeína.

Un montón de reclamos automáticos de que estoy bajo presión

Aunque esto es una excusa para que el texto se perfeccione

Precisión, inflexión, gramática y dicción.

Entre iguales en primera posición

Esta es la poesía de la ambición, es la ambición de la poesía.

Me gustaría destacar sin lecciones extra

No tengo inspiración, ni impresión de invención.

Quiero escribir, pero sin garbo, la puerta de entrada a la depresión.

Había abierto mucho tiempo atrás, durante una diversión nocturna.

Palabras en papel blanco