Nic więcej - Verba

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów

Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu

Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic

Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej…

Uczucia zagubiłem, utraciłem to, co piękne

Może na szczęście nigdy nie było wieczne

Nigdy nie będę już śnić o tym, by ponaprawiać błędy

Nie będę szukać chwil — tych, które odeszły

Teraz wiem, że nigdy się nie złamię już więcej

Smutek to szczęście, gdy z kamienia mam serce

Nagle zawiodła pamięć, zgubiłem gdzieś wspomnienia

Miłość to piękne uczucie — zwłaszcza gdy jej nie ma

Od teraz muszę iść, muszę żyć bez uczuć dalej

To, co jest popiołem kiedyś było żarem i niech to już tak zostanie

Niech to już zostanie, bo tak lepiej

Mam już święty spokój, wolę żyć bez Ciebie

Teraz telefon milczy, skasowane wiadomości

Nie uwierzę już nigdy nawet szczerej miłości

Jestem sam i tylko jedna myśl porusza

— jak zaufać teraz komuś, skoro anioł mnie oszukał?

Stoję samotnie pośród tłumu, zostałem z niczym, bez uczuć

Jak coś poczuć, gdy serce milczy?

Dziś widziałem zbyt wiele, o jeden obraz za dużo

Dla Ciebie nie mam już miejsca, gdy marzenia się kruszą

Wiesz, stoję sam między szeptem a ciszą

Wiesz jak to jest gdy się myśli kołyszą w głowie

Która nie chce już tego, co było

Jesteś nie wywołaną kliszą dla mnie

Jesteś ciszą, która usypia mnie

Gdy próbuję powstać, męczy mnie

Zabija, gdy nie zamierzam poddać się

Stoisz obok, ale jakby Cię nie było

Zapomniałem o tobie, nawet jeśli byłaś słodką chwilą

Stoję sam, tak bez uczuć, wiesz

Które zgasiłem właśnie, ugasiłam wszystkie je

Najłatwiej będzie po prostu nie rozmawiać

Zamykam rozdział ten, z mego życia spadaj…

Tak, nie będzie nic już więcej, wiesz?

Ya no conozco palabras como esa para estar contigo otra vez

Ya no quiero creer en un milagro porque sé que es una pérdida de tiempo.

Me dicen: no pierdas la fuerza, porque de ella no quedará nada.

Porque no habrá nada de esto, no habrá nada más...

He perdido mis sentimientos, he perdido lo bello

Quizás, afortunadamente, nunca fue eterna

Nunca volveré a soñar con cometer errores

No buscaré momentos - los que han pasado

Ahora sé que nunca más me romperé

La tristeza es felicidad cuando tengo un corazón de piedra

De repente mi memoria falló, perdí mis recuerdos en alguna parte

El amor es un sentimiento hermoso, especialmente cuando no existe.

A partir de ahora me tengo que ir, me tengo que ir sin sentir

Lo que son las cenizas solía ser calor, y que se quede así

Que se quede, que es mejor así

Tengo tranquilidad, prefiero vivir sin ti

Ahora el teléfono está en silencio, mensajes borrados

Nunca volveré a creer ni siquiera en el amor sincero.

Estoy solo y solo se mueve un pensamiento

- ¿Cómo confiar en alguien ahora, ya que el ángel me engañó?

Estoy solo en la multitud, me quedé sin nada, sin sentimientos

¿Cómo puedes sentirte cuando tu corazón está en silencio?

Hoy vi demasiado, una pintura demasiado

No tengo lugar para ti cuando los sueños se desmoronan

Sabes, estoy solo entre un susurro y el silencio

Sabes lo que es tener pensamientos balanceándose en tu cabeza

Quien ya no quiere lo que fue

Eres una película sin revelar para mí.

Eres el silencio que me pone a dormir

Cuando trato de levantarme, me cansa

Me mata cuando no me voy a rendir

Estás parado a tu lado, pero como si no estuvieras allí.

Me olvidé de ti, aunque fueras un momento dulce

Estoy parado solo, así que sin sentir, ya sabes

Que acabo de apagar, los apagué

La forma más fácil es simplemente no hablar.

Estoy cerrando este capítulo, sal de mi vida...

Sí, no habrá nada más, ¿sabes?