Młode Wilki 7 - Verba

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Siedziała na podłodze, oglądając fotografie

W mieszkaniu, w którym kiedyś

Mieszkała z chłopakiem

Wracały emocje i wspomnienia

Przychodziło niebo i odpływała ziemia…

Pytała «Co mam zrobić, co pomoże mi?

Ja nie mogę dłużej w takiej samotności żyć…

Mija tyle dni, wokół puste ściany

Dlaczego musiał odejść ktoś tak kochany.

?»

Jego duch stał obok, patrzył na jej łzy

Dotykał policzka, lecz nie czuła nic…

'Wróciłem do Ciebie, stoję tu, jak dawniej!

Chciałbym Cię przytulić - kocham Ciebie Skarbie!

Śmierć zabrała mnie, lecz moja dusza pozostała

Obiecałem Ci, że nigdy nie zostaniesz sama!

A to uczucie było zawsze silniejsze od śmierci…

Nikt nie rozerwie tej więzi!"

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Ona wzięła Jego zdjęcie w dłonie

Całowała je — on stał koło niej

Wolnym gestem odwróciła je

I zaczęła po nim pisać ocierając łzę:

'Wiem, że to miało być inaczej

Wiem, że niczego nie naprawię płaczem…

Tak bardzo pragnę, z Tobą być

Kiedy nie ma Ciebie, ja już nie mam nic…"

Wyciągnęła nagle kilkanaście tabletek

Chciał ją powstrzymać, lecz był tylko echem

Krzyczał, lecz jego krzyk był nierealny

Próbował złapać ją, lecz był, bezradny

Jej delikatne ciało osuwało się na ziemię

Jej oczy gasły, a on tulił ją do siebie

Zrobiła to, by być z ukochanym

By spotkać go w nieznanym

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Encontrémonos, de nuevo, del otro lado...

No puedo soportar pensar que se acabó...

estaba sentada en el suelo mirando las fotos

En un apartamento donde solía estar

ella estaba viviendo con su novio

Volvieron las emociones y los recuerdos.

El cielo vino y la tierra se iba...

Ella preguntó: "¿Qué debo hacer que me ayude?"

Ya no puedo vivir en tanta soledad...

Pasan tantos días, hay paredes vacías alrededor

Por qué alguien tan amado tuvo que irse.

? »

Su fantasma estaba parado allí, mirando sus lágrimas.

Le tocó la mejilla, pero ella no sintió nada...

'¡He vuelto a ti, estoy parado aquí como antes!

Quisiera abrazarte - ¡Te amo cariño!

La muerte me llevó, pero mi alma se quedó

¡Te prometí que nunca estarías solo!

Y este sentimiento siempre fue más fuerte que la muerte...

¡Nadie romperá este vínculo!”.

Encontrémonos, de nuevo, del otro lado...

No puedo soportar pensar que se acabó...

Ella tomó su foto en sus manos

Ella los besó - él estaba de pie junto a ella

Les dio la vuelta con un gesto lento.

Y se puso a escribir en él, secándose una lágrima:

'Sé que se suponía que iba a ser diferente

Sé que no puedo arreglar nada llorando...

quiero estar contigo tanto

Cuando te vas, ya no tengo nada..."

De repente sacó una docena de tabletas

Quiso detenerla, pero fue solo un eco.

Gritó, pero su grito fue irreal.

Intentó agarrarla pero no pudo hacer nada.

Su delicado cuerpo cayó al suelo.

Sus ojos se desvanecieron y él la abrazó contra él.

Lo hizo para estar con su amado

Para encontrarlo en lo desconocido

Encontrémonos, de nuevo, del otro lado...

No puedo soportar pensar que se acabó...