Młode Wilki 2 - Verba

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia

On się zatrzymał, wypadek zabrał marzenia

Ciągle szare dni i odległe wspomnienia

Ona czekała, wierzyła że się nie podda

Miłość nie pozwala rezygnować

Robiła wszystko żeby ciągle miał nadzieję

Szeptała wciąż: zobaczysz w końcu będzie lepiej

Musimy razem żyć i szukać pomocy

Gdy usypiał ona walczyła w nocy

W końcu znalazła, niespodziewana wiadomość

Jakby z nieba zszedł Bóg i wskazał drogę po wolność

Trudny zabieg za wielką cenę

Brak pieniędzy odbierał nadzieję

Gdy nastał dzień silniki zamilkły

Sprzedane gdzieś, żegnane w ciszy

Zrobili to by kupić jego szczęście

Tylko Wilki wiedzą jak życie jest cenne

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia

Nie chcieli spać, czekali w niepewności

Anioł Stróż dawno odszedł w bezsilności

Jednak udało się, ta chwila wraca echem

Jutro zbudzi się i będzie tylko lepiej

Minie czas i wróci tam, skąd przyszedł

Chyba ktoś na górze chciał by z tego wyszedł

Ktoś daleki, ale pomogli najbliżsi przyjaciele

Zwyczajne Młode Wilki

Teraz mijają świat, kilometr za kilometrem

Znowu pędzą gdzieś niesieni przez powietrze

Już wygrali z życiem, ale grają z nim dalej

Pokonali los bo trzymali się razem

Będą wiecznie gnać, nie próbuj ich zatrzymać

Zostawili ślad: idealną przyjaźń

W pamiętniku życia znajdziesz jeden wers

Nie zatrzymuj Wilków bo jest ich coraz mniej

Oni mogą żyć ale tylko razem

Nie rozdzielaj ich, nie odzieraj z marzeń

Muszą ciągle iść na granicy tchnienia

Cienka linia określa sens ich istnienia

Pueden vivir pero solo juntos.

No los desgarres, no los despojes de tus sueños

Deben caminar constantemente al borde de un respiro.

La delgada línea define el significado de su existencia.

Se detuvo, el accidente le quitó los sueños

Todavía días grises y recuerdos lejanos

Esperó, creyó que no se daría por vencida

El amor no permite que te rindas.

Ella hizo todo para mantenerlo esperando

Ella seguía susurrando: al final verás, será mejor

Debemos vivir juntos y buscar ayuda.

Cuando él se durmió, ella peleó en la noche.

Finalmente encontró noticias inesperadas.

Como si Dios hubiera bajado del cielo y mostrara el camino a la libertad

Un procedimiento difícil a un gran costo

La falta de dinero le quitó la esperanza

Cuando llegó el día, los motores se detuvieron.

Vendido en alguna parte, despedidas silenciosas

Lo hicieron para comprar su felicidad.

Solo los lobos saben lo preciosa que es la vida.

Pueden vivir pero solo juntos.

No los desgarres, no los despojes de tus sueños

Deben caminar constantemente al borde de un respiro.

La delgada línea define el significado de su existencia.

No querían dormir, esperaban inseguros

El ángel guardián ha fallecido hace mucho tiempo en la impotencia.

Sin embargo, funcionó, el momento vuelve a resonar.

Mañana se despertará y solo mejorará

El tiempo pasará y volverá al lugar de donde vino.

Creo que alguien de arriba lo quería fuera de esto.

Alguien lejos, pero los amigos más cercanos ayudaron

Lobos jóvenes ordinarios

Ahora están pasando el mundo, kilómetro tras kilómetro

Están corriendo hacia algún lugar llevados por el aire otra vez.

Ya ganaron con la vida, pero siguen jugando con ella.

Vencieron al destino porque se mantuvieron unidos

Correrán para siempre, no intentes detenerlos.

Dejaron huella: la amistad perfecta

En el diario de la vida encontrarás un verso.

No te quedes con los Lobos porque cada vez hay menos

Pueden vivir pero solo juntos.

No los desgarres, no los despojes de tus sueños

Deben caminar constantemente al borde de un respiro.

La delgada línea define el significado de su existencia.