Drieluik - Typhoon

Trappen lopen, deur open

Nutteloos de man die regen aanvaarde, niet voor beschutting koos

Hij dacht z’n huis gebouwd te hebben op een rots

Maar het bleek een holle steen te zijn

Toch creÃ"erde hij de gelegenheid, om die steen te verzwaren

Maar gemakzucht stroomde door z’n aderen

Zo vader, zo zoon de relatie bekroond

Nu je ziet dat hij zo erg op z’n pa lijkt

En ik zeg je dat het 'm echt iets deed

Hij wilde alles eruit gooien, zeggen dat 't hem speet

Maar wat exact wist 'ie niet, dus het bleef onbesproken

En toen 'ie eruit was, was z’n vader gevlogen

Starend naar boven zei hij, pa hou je vast

Ik wil niet oordelen maar

What the fuck weet jij van houden van

Of is dat het niet

'T is gewoon een kwestie van perspectief

Zie je rommel op de ruiten zit er stof op je oog

'T is maar net, waar je in gelooft

Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht

Het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht

Ja drie kleine kleuters zaten op een hek

De een verschilde van de ander, maar ze waren allen even gek

Ze groeiden op, gingen hun eigen weg

Drie verschillende processen in hetzelfde tijdsbestek

De eerste werd 't laatste, de laatste het eerst

De middelste was veilig, maar had te weinig geleerd

En zegt later tegen z’n kinderen

Ja papa had vrienden die konden genieten

Mama vond dat ik moest minderen

Althans, zo dachten die andere twee

Wie bepaald uiteindelijk dat je standaard hebt geleefd

Of nog steeds, denk vrij onder die klamboe

Moe van die eeuwige stoelendans doen in de stamkroeg

Hij kijkt naar hun en zegt gasten hou je vast

Misschien wel burgerlijk, maar ik weet tenminste te houden van

Of is dat het niet

Het is gewoon een kwestie van perspectief

Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog

Het is maar net waar je in gelooft

Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht

Het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht

Ja, geen fabels maar parabels uit het hof

Van realitychecks, oorvijgen en dadels

Uitgestald in een krat, tijdens de opbouw van een kraam

Straks is de markt in volle gang, vraag en aanbod

De koopman schreeuwt luidkeels

Omdat gefluister niet overtuigd en men niet luisteren wil

De passant zegt, is dat geen irritant iets

Niet weten of je morgen eet, de markt geeft je geen garantie

Hij kijkt naar haar en zegt: hou je vast

Dit leven betekent vrijheid van mij en ik hou ervan

Of is dat het niet

Het is gewoon een kwestie van perspectief

Zie je rommel op de ruiten, zit er stof op je oog

Het is maar net waar je in gelooft

Ieder zijn belevingswereld, goed of slecht

Het is maar net hoeveel waarde je eraan hecht

Sube las escaleras, abre la puerta

Inútil el hombre que aceptó la lluvia, no escogió cobijo

Pensó que construyó su casa sobre una roca.

Pero resultó ser una piedra hueca.

Sin embargo, creó la oportunidad de hacer esa piedra más pesada.

Pero la pereza corría por sus venas

De tal padre, tal hijo coronó la relación

Ahora que ves que se parece tanto a su papá

Y te digo que le tocó mucho

Quería tirarlo todo, decir que lo sentía

Pero no sabía qué exactamente, por lo que no se discutió.

Y cuando estaba fuera, su padre había volado

Mirando hacia arriba, dijo, papá agárrate fuerte

no quiero juzgar pero

Que cojones sabes de amar

o no es

solo es cuestion de perspectiva

Ves desorden en las ventanas, hay polvo en tu ojo

Es solo en lo que crees

Todo el mundo tiene su propia percepción del mundo, buena o mala.

Depende del valor que le des

Sí, tres niños pequeños estaban sentados en una valla.

Uno difería del otro, pero todos estaban igualmente locos.

Crecieron, siguieron su propio camino

Tres procesos diferentes en el mismo marco de tiempo

El primero se convirtió en el último, el último en el primero

El del medio estaba a salvo, pero había aprendido muy poco.

y luego les dice a sus hijos

Sí papá tenía amigos que podían disfrutar

Mamá pensó que debería reducir

Al menos eso es lo que pensaban los otros dos.

Quién determina en última instancia que has vivido por defecto

O aun así, piensa libremente bajo ese mosquitero

Cansado de hacer esas eternas sillas musicales en el pub popular

Él los mira y dice que los invitados se agarran fuerte.

Tal vez burgués, pero al menos sé amar

o no es

solo es cuestion de perspectiva

¿Ves desorden en las ventanas, hay polvo en tu ojo?

Es solo en lo que crees

Todo el mundo tiene su propia percepción del mundo, buena o mala.

Depende del valor que le des

Sí, no fábulas, sino parábolas de la corte.

De controles de realidad, bofetadas y fechas

Exhibido en una caja, durante la construcción de un puesto

Pronto el mercado estará en pleno apogeo, oferta y demanda

El comerciante grita fuerte

Porque los susurros no convencen y la gente no quiere escuchar

El transeúnte dice, ¿no es eso algo molesto?

Sin saber si comerás mañana, el mercado no te da ninguna garantía.

El la mira y dice: aguanta

Esta vida significa la libertad de mí y me encanta

o no es

solo es cuestion de perspectiva

¿Ves desorden en las ventanas, hay polvo en tu ojo?

Es solo en lo que crees

Todo el mundo tiene su propia percepción del mundo, buena o mala.

Depende del valor que le des