Zbyt Wiele Razy - The Analogs

Wstałem dzisiaj rano i poczułem pustkę

A w dni, które nie różniły się od siebie

Złożone jak talia oznaczonych kart

Rozsypałem sie na siebie

Zbyt wielu przyjaciół powiedziało żegnaj

I zbyt wielu braci zapełniło groby

Żebym jeszcze wierzył, że ten świat jest piękny

Żeby zwiodły mnie kolory

Zbyt wiele razy nie miałem żadnych szans

Zbyt wiele razy odbiłem się od dna

Zbyt wiele razy ocierałem łzy

Żebym dziś uwierzył ci

Wstałem dzisiaj rano i poczułem ciężar

Tego, czego pragniesz, czego chcesz ode mnie

Bardzo dużo mówisz, słowa to broń słabych

Którzy nie zacisną pięści

Idąc od przedmieścia do głośnego centrum

Włócząc się bez celu, pomyślałem sobie

Chcesz bym był jak skała, choć sam jesteś gównem

Wolę zostać twoim wrogiem

Zbyt wiele razy nie miałem żadnych szans

Zbyt wiele razy odbiłem się od dna

Zbyt wiele razy ocierałem łzy

Żebym dziś uwierzył ci

Me levanté esta mañana y sentí un vacío

Y en días que no diferían entre sí

Doblado como una baraja de cartas marcadas

Me derrumbé sobre mí mismo

Demasiados amigos se han despedido

Y demasiados hermanos llenaron las tumbas

Puedo seguir creyendo que este mundo es hermoso

Deja que los colores me engañen

Demasiadas veces no tuve oportunidad

He rebotado demasiadas veces desde el fondo

Me he secado las lágrimas demasiadas veces.

Déjame creerte hoy

Me levanté esta mañana y sentí una carga pesada

Lo que quieres, lo que quieres de mí

Hablas mucho, las palabras son el arma de los débiles.

¿Quién no apretará los puños?

Ir de los suburbios al centro ruidoso

Vagando sin rumbo, pensé para mis adentros

Quieres que sea como una roca, aunque tú mismo eres una mierda

prefiero ser tu enemigo

Demasiadas veces no tuve oportunidad

He rebotado demasiadas veces desde el fondo

Me he secado las lágrimas demasiadas veces.

Déjame creerte hoy