Moje Miasto - The Analogs

Gdzieś na północy, gdzie nie chciałbyś mieszkać

Przy ujściu brudnej rzeki, gdzie nie znajdziesz szczęścia

Z dala od wszystkiego, na zniszczonej ziemi

Miasto, które kocham, nic tego nie zmieni

Nie ja je wybrałem, tu się urodziłem

Zmarnowałem życie, wątrobę przepiłem

Poznałem dziewczyny najlepsze na świecie

Tu się żyć uczyłem, śmierć stąd mnie zabierze

Zawsze w moim sercu i w mojej pamięci

Miasto ukochane aż do samej śmierci

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Gdzieś na północy, gdzie wiatr od morza

Zniszczone przez bomby, przeklęte przez boga

Miasto martwych dźwigów i grób czterech skoczni

Tu się urodziłem, zawsze bezrobotny

Tu, na północy, nikt nie jest u siebie

Wszyscy ludzie obcy, nikt sobie nie wierzy

To jest moje miasto, gdzie, kiedy już zasnę

Będę chciał mieć grób, przystań ostatnią

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

En algún lugar del norte en el que no te gustaría vivir

En la desembocadura de un río sucio donde no encontrarás la felicidad

Lejos de todo, en terreno accidentado

La ciudad que amo no cambiará eso

Yo no los elegí, yo nací aquí.

Desperdicié mi vida, y bebí mi hígado

He conocido a las mejores chicas del mundo.

Aprendí a vivir aquí, la muerte me llevará de aquí

Siempre en mi corazón y en mi memoria

Una ciudad amada hasta la muerte

Cuando un destino perverso me aleja

Este es mi lugar, mi verdadero hogar

En algún lugar del norte, donde el viento viene del mar

Destruido por bombas, maldecido por dios

Ciudad de las grullas muertas y la tumba de las cuatro colinas

Nací aquí, siempre desempleado

Nadie está en casa aquí en el norte

Todos extraños, nadie se cree a sí mismo

Esta es mi ciudad donde una vez me duermo

Querré una tumba, seré el último

Cuando un destino perverso me aleja

Este es mi lugar, mi verdadero hogar