Enas Negros Thermastis Apo To Tzimpouti - Thanos Mikroutsikos, Vasilis Papakonstadinou

Ο Γουΐλλυ, ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί

Όταν απ' τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε

Στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει

Κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε

Μου 'λεγε πως καπνίζουνε στ' Αλγέρι τον καπνό

Και στο Άναμ πως χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη

Κι έπειτα πως φωνάζουνε και πως μονολογούν

Όταν η ζάλη μ' όνειρα περίεργα τους κυκλώνει

Μου 'λεγε ακόμα ότι είδε αυτός, μια νύχτα που είχε πιει

Πως πάνω σε άτι κάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης

Και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά

Σαν πάμε στο Άναμ μου 'λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμμες ξουραφιών

Και του 'λεγα πως ο καπνός τον άνθρωπο σκοτώνει

Και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά

Με το 'να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά

Κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ ρετσίνα στη Μαρσίλια

Για να φυλλάξει εμέναν από έναν Ισπανό

Έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσανε στιγνό απ' τον πυρετό

Πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται, να λιώνει

Θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουΐλλ'

Και δώσ' του εκεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη

Willy, el calentador negro de Djibouti

Cuando de su turno de noche asistía a la escuela

Llegó a mi arco riéndose a buscarme

Y por muchas horas me habló de cosas raras

Me dijo que fuman en Argel

Y en Anam que bailando beben el polvo blanco

Y luego como gritan y como monologan

Cuando los envuelve el mareo con extraños sueños

También me dijo que vio, una noche había bebido

¿Cómo sobre algo galopando en la parte posterior del mar?

Y detrás de él corrían sirenas con alas

Si vamos a Anam, dímelo y lo intentarás.

También le di dulces y hojas de afeitar.

Y le dije que el humo mata a la gente

Y luego solía reírse a carcajadas

Con la mano muy alta me levanta

Tenía un corazón inocente en su enorme cuerpo.

Algunas noches en el bar retsina de Marsella

Para protegerme de un español

Se comió una botella vacía en su cabeza

Un día se quedó con fiebre.

Más allá del Lejano Oriente para quemar, para derretir

Dios de los negros, perdona la buena voluntad'

Y dale donde hay algo de polvo blanco