Nauczyłem się niewiary - Tadeusz Nalepa

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się zachwytu

Uwierzyłem w ciepło gwiazd — zachód słońca w zachwyt wprawia mnie

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się czułości

Uwierzyłem w ciepło gwiazd, i że można oblaskawić czas

Teraz znowu świat jest błotem —

Drzewa to są rzeźby z próchna

I znów rankiem mą ciszę szarpie ptak

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się niewiary!

Chociaż tylko jeden Bóg — tak z uczucia mego zakpić mógł

Teraz znowu świat jest błotem —

Drzewa to są rzeźby z próchna

I znów rankiem mą ciszę szarpie ptak

Z miłości do Ciebie — nauczyłem się niewiary!

Chociaż tylko jeden Bóg — tak z uczucia mego zakpić mógł

Por tu amor he aprendido a admirar

Yo creía en el calor de las estrellas - la puesta de sol me asombra

Por tu amor aprendí la ternura

Yo creía en el calor de las estrellas y que el tiempo se puede aplaudir

Ahora el mundo es barro otra vez -

Los árboles son esculturas de descomposición.

Y de nuevo en la mañana un pájaro tira de mi silencio

¡Por tu amor, he aprendido a ser incrédulo!

Al menos un solo Dios, para que pueda burlarse de mis sentimientos.

Ahora el mundo es barro otra vez -

Los árboles son esculturas de descomposición.

Y de nuevo en la mañana un pájaro tira de mi silencio

¡Por tu amor, he aprendido a ser incrédulo!

Al menos un solo Dios, para que pueda burlarse de mis sentimientos.