Zostań w moim śnie - Dzem, Tadeusz Nalepa

Nauczyłaś mnie, że dom

Może portem być, gdy sztorm

Kiedy wracam pod nasz dach

Za mną już bóli strach

Nauczyłaś mnie Twych rąk

I gorących ciała łąk

Kiedy wracam do tych ścian

Światło Twych oczu mam

Ile jeszcze mogłem lat

Tak mozolnie przez ten świat

Toczyć kamień dnia, by w noc

Padać jak drzewa kloc

Ty mnie nauczyłaś, że

Radość może być jak chleb

Chleb powszedni, zwykły, nasz

Który Ty dla mnie masz

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Me enseñaste a casa

Podría ser un puerto cuando ocurre una tormenta

Cuando vuelva a nuestro techo

Ya había miedo detrás de mí

Me enseñaste tus manos

Y la carne de los prados calientes

Cuando vuelvo a estas paredes

tengo la luz de tus ojos

¿Cuántos años más podría tener

Tan laboriosamente a través de este mundo

Rueda la piedra del día en la noche

Caer como un tronco de árboles

tu me enseñaste eso

La alegría puede ser como el pan

Pan de cada día, pan común, nuestro

que tienes para mi

Quédate, quédate, quédate en mi sueño

Quédate, quédate, quédate en mi sueño