Ćma - Tadeusz Nalepa

A kiedy tak nocą czarną oglądam twe białe plecy to wiem,

Że nic nie ma za darmo, nic nie ma oprócz obietnic.

Z otumanienia zawrót głowy,

A z niespełnienia ból.

A choć jesteś małą kobietą to nosisz podkute buty

I depczesz aż wdepczesz mnie w piekło po duszy mej,

Chodzisz na skróty.

Z otumanienia zawrót głowy,

A z niespełnienia ból.

A kiedy podpalasz ten ogień to choć pali się we mnie na stałe,

Na sercu zaciskasz mi dłonie każesz mi kochać Cię dalej.

Z otumanienia zawrót głowy,

A z niespełnienia ból.

I dawno choć mam już za sobą nie jedną tak czarną godzinę,

Od kiedy Ty jesteś tu obok to wierzę choć wiem że znów zginę

Z otumanienia zawrót głowy,

A z niespełnienia ból.

Ja wiem pierwsza ćma była samcem a druga zachętą kobiecą

I odtąd tak wodzą się tańcem i płoną na przemian nad świecą.

Z otumanienia zawrót głowy,

A z niespełnienia ból…

Y cuando miro tu espalda blanca en la noche, lo sé

Que nada sale gratis, nada más que promesas.

De mareos, mareos,

Y del dolor insatisfecho.

Y aunque eres una mujer pequeña, calzas zapatos

Y pisas hasta pisotearme al infierno en mi alma,

Tomas atajos.

De mareos, mareos,

Y del dolor insatisfecho.

Y cuando prendes fuego a este fuego, aunque arda en mí permanentemente,

Aprietas mis manos alrededor de mi corazón, me dices que te siga amando.

De mareos, mareos,

Y del dolor insatisfecho.

Y hace mucho tiempo, aunque tengo más de una hora tan oscura detrás de mí,

Ya que estás aquí a mi lado, creo aunque sé que volveré a morir.

De mareos, mareos,

Y del dolor insatisfecho.

Se que la primera polilla fue macho y la segunda fue hembra animo

Y desde entonces bailan así y arden alternativamente sobre la vela.

De mareos, mareos,

Y del dolor insatisfecho...