Cień Moich Łez - Patrycja Markowska

I trzasnęły nagle drzwi

Pusty pokój został i

Łzy zmywają smutek z twarzy

Nie zostało z Ciebie nic

Zegar wybił trzecią już

Na wspomnieniach osiadł kurz

I papieros gaśnie znów

Tak jak to, co było tu

Staję się cieniem

Staję się cieniem

Ogromnych mych łez

Smutnym marzeniem

Smutnym westchnieniem

Cieniem mych łez

Zgubić serce pośród mórz

Zgubić duszę pośród chmur

I oderwać się od ziemi

I zapomnieć co to ból

Unieść skrzydła wzbić się hen

W tęczy suknię ubrać się

I nie myśleć o tych dłoniach

Które wczoraj jeszcze grzały mnie

Staję się cieniem

Staję się cieniem

Ogromnych mych łez

Smutnym marzeniem

Smutnym westchnieniem

Cieniem mych łez

Gdy słowa ulecą smutkiem do nieba

Czy ktoś odpowie mi jak dalej iść

Czy ktoś odpowie mi gdzie dalej iść

Y de repente la puerta se cerró

La habitación vacía permaneció y

Las lágrimas borran la tristeza de mi rostro

nada queda de ti

El reloj ya dio las tres

El polvo se asentó en los recuerdos

Y el cigarro se apaga de nuevo

Justo como lo que estaba aquí

me estoy convirtiendo en una sombra

me estoy convirtiendo en una sombra

Enormes lágrimas mías

un sueño triste

un triste suspiro

La sombra de mis lágrimas

Perder el corazón en medio de los mares

Pierde tu alma entre las nubes

Y despegar del suelo

y olvidar el dolor

Levanta las alas para volar gallina

ponte un vestido de arcoiris

Y no pensar en esas manos

Que todavía me calentaba ayer

me estoy convirtiendo en una sombra

me estoy convirtiendo en una sombra

Enormes lágrimas mías

un sueño triste

un triste suspiro

La sombra de mis lágrimas

Cuando las palabras caen al cielo con tristeza

alguien me puede responder como llegar mas lejos

¿Alguien puede responderme a dónde ir después?