Tecza - Maanam

W morzu wyobraźni pływają zapachy

Kłębią się zjawy chcą by je ocalić

W piwnicach pamięć snuje się po kątach

Lata dziecinne tęsknota co pali

To jest ostatnie znaczenie języka

Gwiazda przeznaczenia jeszcze nie odkryta

Rzeczywistość co lubi sama sobie przeczyć

Piwnica wszechświata to pamięć wszechrzeczy

Szczęście to słowo co spadło z księżyca

Nie zna przyczyny i nie dba o skutki

Jest między nami lecz tylko przez chwilę

Ma naturę wiatru i jak wiatr umyka

To historia grzechu to dziecko trójkąta

Słońca deszczu i gwałtownej burzy

Historia zmyślona z którą nam do twarzy

Nieuchwytna i piękna jak tęcza

W jej ruchach tęczowa pogoda

W oczach krzyczą pawie

Idzie ulicą i burzy

Zastygłą wodę w stawie

Los aromas flotan en el mar de la imaginación.

Los fantasmas pululan, queriendo ser salvados

En los sótanos, la memoria vaga por las esquinas

Años infantiles de añoranza por lo que quema

Este es el último significado del lenguaje.

Estrella del destino aún no descubierta

Realidad a la que le gusta contradecirse

El sótano del universo es la memoria de todas las cosas.

La felicidad es la palabra que cayó de la luna

No conoce la causa y no le importan los efectos.

Él está entre nosotros, pero sólo por un momento

Tiene la naturaleza del viento y vuela como el viento.

Esta historia de pecado es hija del triangulo

Soles de lluvia y una tormenta violenta

Una historia inventada que nos conviene

Elusivo y hermoso como un arco iris

Clima arcoiris en sus movimientos.

Los pavos reales gritan en los ojos

Va por la calle y asalta

Agua congelada en el estanque