Każdym świtem umiera nasze wczoraj - Krzysztof Krawczyk

Każdym świtem umiera nasze wczoraj

Gdy z ciemności nowy dzień powstaje

Każdym świtem odchodzi nasze wczoraj

W bezpowrotność i w niepamięć

Patrzysz w niebo, jest jasno, coraz jaśniej

Złoto słońca w błękit się ubiera

Nasze wczoraj oddala się i gaśnie

Nasze wczoraj umiera

Nic nie zmienisz, bo nie masz takiej mocy

By odmienić rytm minionych godzin

Dzień za prędko chyli się ku nocy

Noc zbyt szybko odchodzi

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Cada amanecer muere nuestro ayer

Cuando de la oscuridad surge un nuevo día

Cada amanecer nuestro ayer se va

En la irrecuperabilidad y en el olvido

Miras al cielo, es brillante, cada vez más brillante

Viste de azul el oro del sol

Nuestro ayer se va y se apaga

lo nuestro se muere ayer

No cambiarás nada porque no tienes ese tipo de poder.

Para cambiar el ritmo de las horas pasadas

El día se vuelve demasiado rápido a la noche

La noche se ha ido demasiado rápido

Ya no encontrarás el tiempo que ha pasado

No retrocederás, así que no llames

Vivamos disfrutando cada hora

Porque nuestro ayer muere al amanecer

Ya no encontrarás el tiempo que ha pasado

No retrocederás, así que no llames

Vivamos disfrutando cada hora

Porque nuestro ayer muere al amanecer

Vivamos disfrutando cada hora

Porque amará nuestro ayer al amanecer

Vivamos disfrutando cada hora

Porque amará nuestro ayer al amanecer