Być kimś więcej - Jeden Osiem L

1) Tylko ja i lustro, reszta jest złudzeniem

Twarz ta sama co dzień inne otoczenie

Cel jest jeden nigdy go nie zmienię

Patrzeć w oczy, godzić się z własnym sumieniem

Tylko ja i lustro, cisza jest natchnieniem

Kapie z kranu wolno moje przeznaczenie

Chwytam krople w żywe słowa je zamienie

Sam na sam ze sobą krótkie wyjaśnienie

Jedni widzą świat w korolach malowanych królów

Ja mam serca rytm ten co uchroni mnie od bólu

Tamci mają mur zeby oddzielić się od reszty

Ja chce skruszyć swój, na drobne części go rozpieprzyć

Silny jak nigdy, dotąd patrze w odbicie

Głodny jak nigdy, dotąd pozeram życie

Każdą minute zanim w popiół czas nie zmieni

Każdą sekunde zapamiętać i docenić

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

2) Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy własnych błędów idole własnych westchnień

Niezmiernie próżni, grali w gre potem odpadli

Kusili los by na finał ten z nich zadrwił

Nie chce być jednym z nich, patrze w odbicie

Spowiedź przed samym sobą, tu na tym bicie

Koniec, początek drogi nazywanej życie

Tafla szkła opisana długopisem

Mam prawo śnić, prawo by sny swoje spełniać

Swą drogą iść niewydeptanym szlakiem pełzać

Prawo przegrywać, potem zwyciężać

Każdy następny dzień wiarą wypełniać

Nie chce zbyt wiele posiadanie nie jest celem

Cel to spełnienie i nie łącze go z portfelem

Pozostać sobą tu za wszelką cenę

W milionach ludzkich głów ukryć wspomnienie

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

1) Solo el espejo y yo, el resto es una ilusión

La cara es igual que el resto de los alrededores.

Solo hay un objetivo, nunca lo cambiaré.

Mírate a los ojos, acepta tu propia conciencia

Solo yo y el espejo, el silencio es inspiración

El grifo gotea lento mi destino

Atrapo las gotas en palabras vivas y las convierto

Solo consigo mismo una breve explicación.

Algunos ven el mundo en las esquinas de los reyes pintados

Tengo un latido que me salvará del dolor

Tienen un muro para separarse del resto.

Quiero romper el mío, volarlo en partes pequeñas.

Fuerte como siempre, mira su reflejo hasta ahora.

Hambriento como nunca antes, hasta ahora saludaré a la vida

Cada minuto hasta que el tiempo se convierta en cenizas

Recuerda y aprecia cada segundo

Ref. Hay quienes pensaron 'soy más que eso'

Autores de sus propios errores y desgracias.

Siempre más importante, sordo al mundo, aunque gritara

Están ahora, pálidos, han perdido sus reflejos.

Hay quienes pensaron 'soy más que eso'

Autores de sus propios errores y desgracias.

Siempre más importante, sordo al mundo, aunque gritara

Están pálidos ahora, con el silencio con ellos

2) Hay quienes pensaron 'soy más que eso'

Autores de sus propios errores, ídolos de sus propios suspiros

Extremadamente vanidosos, jugaron el juego y luego se fueron

Tentaron al destino para hacer que uno de ellos se burlara al final.

No quiero ser uno de ellos, miro el reflejo

Confesión a mí mismo, aquí en esta paliza

El final, el comienzo del camino llamado vida.

El cristal está inscrito con un bolígrafo.

Tengo derecho a soñar, derecho a hacer realidad mis sueños.

En su camino, siga el camino sin pavimentar

El derecho a perder, luego ganar

Llena cada día siguiente con fe

No quiero demasiado, la posesión no es el objetivo

El objetivo es el cumplimiento y no una billetera.

Quédate aquí a toda costa

Ocultar recuerdos en millones de cabezas humanas

Ref. Hay quienes pensaron 'soy más que eso'

Autores de sus propios errores y desgracias.

Siempre más importante, sordo al mundo, aunque gritara

Están ahora, pálidos, han perdido sus reflejos.

Hay quienes pensaron 'soy más que eso'

Autores de sus propios errores y desgracias.

Siempre más importante, sordo al mundo, aunque gritara

Están pálidos ahora, con el silencio con ellos