Zo Gia Ton Erota - Giorgos Mazonakis

Καράβι το σώμα

Και ο εαυτός

Στο κύμα ναυαγός, μα έχει στα μάτια φως

Οι σκέψεις μου θάλασσα

Μ' αυτός αντέχει ευτυχώς

Είναι η καρδιά οδηγός

Όλη η ζωή μου

Μια κραυγή

Μια αόρατη πληγή, βαθειά να αιμορραγεί

Αρνιέμαι ό, τι αγαπώ

Κι αν μέσα μου σιωπώ, με έρωτα ξεσπώ…

Ζω για τον έρωτα

Βράδια αξημέρωτα

Πάθη ατέλειωτα μου 'χει χαρίσει

Ζω κι ονειρεύομαι

Πεθαίνω ανασταίνομαι

Για πάντα τίποτα δεν θα κρατήσει…

Δεν φυλακίζεται η ψυχή

Και αυτή μονομαχεί, γυρεύει την αρχή

Τα σύνορα δε με χωρούν

Κι οι ιδέες ξεγλιστρούν

Ν' αλλάξουν ό, τι βρουν

Ψάχνω το χρέος μου να βρω

Νικάω τον πειρασμό, ζητάω το Θεό

Κρέμεται όλη μου η ζωή

Σε μια αναπνοή, του Έρωτα πνοή

Ζω για τον έρωτα

Βράδια αξημέρωτα

Πάθη ατέλειωτα μου 'χει χαρίσει

Ζω κι ονειρεύομαι

Πεθαίνω ανασταίνομαι

Για πάντα τίποτα δεν θα κρατήσει.(2)

barco el cuerpo

y él mismo

Naufragado en la ola, pero tiene luz en los ojos

mis pensamientos mar

Afortunadamente aguanta con él

es la guia del corazon

Toda mi vida

Un grito

Una herida invisible, sangrado profundo

niego lo que amo

Y si callo por dentro, estallo de amor...

yo vivo por amor

noches oscuras

me ha dado pasiones sin fin

vivo y sueño

muero he resucitado

Nada durará para siempre...

El alma no está prisionera

Y ella lucha, buscando el principio

Las fronteras no me quedan

Y las ideas se están escapando

Para cambiar lo que encuentran

Estoy buscando mi deuda para encontrar

Venzo la tentación, le pido a Dios

Toda mi vida cuelga

En un suspiro, el soplo del Amor

yo vivo por amor

noches oscuras

me ha dado pasiones sin fin

vivo y sueño

muero he resucitado

Nada durará para siempre (2)