M' Enohlei o Eaftos Mou - Giorgos Mazonakis

Στα όχι δεν τολμώ αλήθεια πια να πω

Στο ψέμα μου ζητώ βοήθεια

Τα όχι σου σιωπή το τέλος πριν να'ρθεί

Δε γίνεται η αρχή συνήθεια

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

Τα ναι και η ψύχη πεθαίνουν για ζωή

Μα δε χωράνε πια στο σώμα

Τα ναι σου μια βροχή ελπίδα από γυαλί

Που βούλιαξε και αυτή στο χώμα

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

ya no me atrevo a decir la verdad

En mi mentira pido ayuda

Tu silencio antes de que llegue el final

El comienzo no se convierte en un hábito.

Sé que me traicionó, me mató sin piedad

Mi no y mi si, yo solo

Me molesta, me confunde

Con qué facilidad puede adorarte

Que difícil olvidé tus errores

Tu uso me molesta, me mata

Tu mirada me derrite tan rápido

que tarde senti que te perdia

Si y el alma muere de por vida

Pero ya no caben en el cuerpo

Tu si es una lluvia de esperanza de cristal

Que ella también se hundió en el suelo

Sé que me traicionó, me mató sin piedad

Mi no y mi si, yo solo

Me molesta, me confunde

Con qué facilidad puede adorarte

Que difícil olvidé tus errores

Tu uso me molesta, me mata

Tu mirada me derrite tan rápido

que tarde senti que te perdia