Nasıl Geçtiğini Anlamadan - Ege Çubukçu

Hoş gör ama boş verme hayatı

Çoğu zaman acı ama canın çok tatlı

İnkar etmesi güzel ama böyle

Herkes ölür ama yaşayamaz hayatı

Yaşadığım her günü

Yaşarım sanki son günüm

Geçmiş hesap, kitap, kördüğüm

Bu okul;

eski okul, takip et bu oku

İzmir’den başladı yolculuğum

Öncesi tek perdelik boş bi' oyun

Hip Hop!

Ruhumu doyurur

Olduğum gibi ol ruhun yorulur

«Ah» deme, «Oh» der düşmanların

«Büyüdük» deriz alt edip düşmanları

Hiçbir an vazgeçip de düş kurmayı

Pes etmedim, sözlerim vardı;

Seni bana bağlayan

Ardında kötü niyet aramadan

Bak şimdi karanfiller asfaltlarda

Kaldırım taşlarının altında kumsal var

Tutuşamadan el ele nasıl yaşarız?

Bu aralar eski günleri aratırız

Aradaki farkı bir kerede kapatırız

(Eğer istersek)

Pişman değilim ama hiç tam değil hayat

Biz tam aşarken yeni düşmanlar geldi

Zaman aşmam diyor

Nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Öyle bir geçiyor zaman

İçindeki boşluğu dolduramıyor insan

Buna çözüm olamaz hiçbir lisan

Dünya ise çoğu zaman 1 Nisan;

Eşşek şakası!

Yaka paça giriyoruz birbirimize

Oysa can feda sevdiğimize

Binlerce yıl nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor

Ve ilaç olamıyor yaralara zaman

Kahvaltıda süt ve bal yerine kan ve göz yaşı

Ne bir merhem var ne de bu hastalığa bir aşı

Taş üstünde taş, omuz üstünde baş

Barış yaşanmaz kazanılarak hiçbir savaş!

(Gel gör ki)

Birbirimize sarılamadık, öldü Deniz

Birbirimizi sevemedik, öldü Yavuz

Biribirimiz için var olamadık, şimdi yokuz

Ne ilk ne de sonuz

Disfrute, pero no importa la vida

A menudo amarga pero tu alma es tan dulce

Está bien negarlo, pero eso es todo.

Todos mueren pero no pueden vivir la vida.

cada dia de mi vida

Vivo como si fuera mi último día

Cuenta pasada, libro, interbloqueo

Esta escuela;

vieja escuela, sigue esta lectura

Mi viaje comenzó en Izmir

Una obra vacía en un acto antes

¡Hip hop!

alimenta mi alma

Sé como soy, tu alma se cansa

No digas "Oh", di "Oh" a tus enemigos

Decimos "hemos crecido" y derrotamos a los enemigos.

Nunca te rindas y sueña

No me rendí, tuve palabras;

conectándote conmigo

sin buscar malas intenciones detrás

Mira ahora los claveles están en el asfalto

Hay una playa debajo de los adoquines

¿Cómo podemos vivir de la mano sin tomarnos de la mano?

En estos días buscamos los viejos tiempos

Cerramos la brecha de una vez

(si queremos)

No me arrepiento, pero la vida no está completa en absoluto.

Mientras íbamos de paso, llegaron nuevos enemigos.

El tiempo dice que no pasaré

pasa sin saber como

un tiempo que pasa

No puedo llenar el vacío interior

Ningún idioma puede ser la solución a esto

El mundo suele ser el 1 de abril;

¡Broma!

Nos estamos metiendo el uno al otro cuello y cuello

Sin embargo, nuestra vida es sacrificada a la persona que amamos.

Pasan miles de años sin darnos cuenta de cómo

Y el tiempo no puede curar las heridas

Sangre y lágrimas en lugar de leche y miel para el desayuno

No existe pomada ni vacuna para esta enfermedad.

Piedra sobre piedra, cabeza sobre hombro

¡La paz no se vive, ninguna guerra se gana!

(Vamos a ver)

No pudimos abrazarnos, murió Deniz

No pudimos amarnos, murió Yavuz

No existimos el uno para el otro, ahora no existimos

Ni el primero ni el último