Dejavu - Ceza

Seçkin insanların kurduğu galakside bir kara delik ben

Gördüğüm her şey silik bir fenomen

Hızla gelişen nesle sahip olamayan her ebeveyn, süper emici bir zihniyetle

kalıcı lekeler bırakır en sonunda

Biyonik olmak ister ancak paranın tadı çok hoş gelir

Rhyme’larımla beliren dünyamda paraya yer yok

Esas kavram insanizm

Liriklerimle yansıyan global isteyişler

Bu med cezir, dikkat etmek gerekir

Beyne hükmeder ve bitirir, insanoğlunun içindeki bu savaşı

En iyi olmanın bir tadı var ancak sınırı yok

Boşa kürek çeken kâğıt geminin kaptanlarına çare yok

Gemiyi terk eden fare rolüne bürünen kahraman çok

Boş ver, sen kahramandan kork

Savaşı seyreden bir kargayım ben, sesim duyulmaz

Ölümü gökte görmeliyim, gökten değil

Bozulan her düzen zamanla aşınır kökten değil

Gökten zembille inmedim ve nefret ettim öçten

Önceden çocuktum, aklım ermedi, tamam, ya şimdi?

Geriye baktığımda yaşadığım bütün olaylar tekerrür ediyor âlemimde

Kötü bi' günümü tekrardan yaşamak istemezken daha da kötüsü gelebilir

Beklemek rahatsız edebilir

Aynı şeyi mi yaşayacağım?

Bu paradoks!

Beni yanıltan her fikir, boşa yapılan her zikir

Havaya karışan tüm zehir (zehirler)

Akıl mı, yoksa panzehir mi gerekir?

Gündüzüm, gecem eşit gibi ve her gün ekinoks

Ve her şey büyülü

Her zamanki hisse dejavu

Soy un agujero negro en una galaxia creada por gente de élite

Todo lo que veo es un fenómeno que se desvanece

Todos los padres que no pudieron tener la generación de rápido desarrollo tienen una mentalidad súper absorbente.

deja manchas permanentes al final

Quiero ser biónico pero el dinero sabe tan bien

No hay lugar para el dinero en mi mundo que aparece con mis rimas

El concepto principal es el humanismo.

Deseos globales reflejados en mis letras

Esto es marea, hay que estar atento

Domina y acaba con el cerebro, esta guerra dentro de los seres humanos.

Ser el mejor tiene un sabor, pero no hay limite

No hay cura para los capitanes del barco de papel desperdiciado

El héroe, que hace el papel del ratón que abandonó el barco, es muy

No importa, le temes al héroe.

Soy un cuervo viendo la guerra, mi voz no se escucha

Debo ver la muerte en el cielo, no desde el cielo

Todo orden que se rompe se erosiona con el tiempo, no radicalmente.

No bajé del cielo y odiaba la venganza

Yo era un niño antes, no podía decidirme, ¿de acuerdo, ahora?

Cuando miro hacia atrás, todos los eventos que he vivido se repiten en mi mundo.

Si bien no quiero revivir un mal día, lo peor puede venir.

Esperar puede ser molesto

¿Experimentaré lo mismo?

¡Esto es paradoja!

Cada pensamiento que me engaña, cada dhikr hecho en vano

Todo el veneno (venenos) en el aire

¿Necesitas una mente o un antídoto?

Mi día y mi noche son como iguales y todos los días son equinoccios

Y todo es mágico

El habitual déjà vu compartido