Beyazın Şarkısı - Bülent Ortaçgil

Beyazlara hep gri dedik

Darılmasın diye siyahlar

Rüzgarın adını esinti koyduk ki korkmasınlar

Bir zamanlar çiçektiler

Sulanmadılar, soldular

Yumuşaktılar, taş oldular ki kırılmasılar

Prensesler ve prensler

Hiçbir zaman gelmediler

Birini beklemek en kolay iş ki incinmesinler

Bedenimiz bize yabancı

Yasaklarımız var susulan

Aşkımız basite indirgenmesin ki utanmasınlar

Kimi değiştirmeyi bilmezdi

Kimi zaten hiç istemezdi

Bırakın dünyayı yerinde kalsın ki ürkmesinler

Koca adamın kurdu kocamaz

Kocasa bile kendi anlamaz

Benim şarkılar biraz farklıdır

Kusura bakmasınlar

Siempre llamamos grises a los blancos

Negros para que no se ofendan

Nombramos la brisa del viento para que no tuvieran miedo.

alguna vez fueron flores

No fueron regadas, se secaron

Eran suaves, se convirtieron en piedra para que se rompieran.

Princesas y príncipes

nunca llegaron

Esperar a alguien es lo más fácil para que no se lastime

Nuestro cuerpo nos es ajeno.

tenemos prohibiciones

Que no se simplifique nuestro amor para que no se avergüencen

Quien no supo cambiar

quien nunca querría

Que el mundo se quede en su sitio para que no se asusten

El lobo del gran hombre no puede envejecer

Aunque sea marido, no entiende

Mis canciones son un poco diferentes.

Lo siento