Eylül Akşamı - Bülent Ortaçgil

hiçbir neden yokken,

ya da biz bilmezken tepemiz atmış

ve konuşmuşuzdur…

onca neden varken

ve tam sırası gelmişken

hiçbirşey yapmamış

ve susmuşuzdur…

aynı anda aynı sessiz geceye doğru

içim sıkılıyor demişizdir

aynı sabaha uyanırken

kimbilir

aynı düşü görmüşüzdür

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında

belki benim kağıt param,

bir şekilde, döne dolaşa

senin cebine girmiştir

belki aynı posta kutusuna,

değişik zamanlarda da olsa,

birkaç mektup atmışızdır

ayın karpuz dilimi gibi

batışını izlemişizdir deniz kıyısında

aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede

belki de birkaç gün arayla

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında.

bostancı dolmuş kuyruğunda

sen başta ben en sonda

öylece beklemişizdir…

sabah 7: 30 vapuruna

sen koşa koşa yetişirken,

ben yürüdüğümden kaçırmışımdır

aynı anda başka insanlara,

seni seviyorum demişizdir…

mutlak güven duygusuyla,

başımızı başka omuzlara dayamışızdır

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında

sin razón,

o aunque no lo sabíamos, estábamos molestos

y hablamos…

con tantas razones

y justo a tiempo

no hice nada

y callamos...

en la misma noche tranquila al mismo tiempo

dijimos que estoy aburrido

despertar la misma mañana

quién sabe

tuvimos el mismo sueño

no puede?

podría ser.

todos estos años que has estado aquí

diez años he estado aquí

Nuestros caminos nunca se han cruzado

excepto esta noche de septiembre

tal vez mi papel moneda,

de alguna manera, vueltas y vueltas

esta en tu bolsillo

tal vez al mismo buzón,

aunque en diferentes momentos,

enviamos algunas cartas

como una rebanada de sandía de la luna

vimos la puesta de sol en la orilla del mar

nos sentamos en la misma esquina

tal vez con unos dias de diferencia

no puede?

podría ser.

todos estos años que has estado aquí

diez años he estado aquí

Nuestros caminos nunca se han cruzado

Excepto esta noche de septiembre.

en la cola del minibús bostancı

tú primero, yo último

solo esperamos…

al ferry de las 7:30 a. m.

mientras te apresuras a ponerte al día,

Me perdí porque estaba caminando

a otras personas al mismo tiempo,

dijimos te amo...

con absoluta confianza,

apoyamos la cabeza en otros hombros

no puede?

podría ser.

todos estos años que has estado aquí

diez años he estado aquí

Nuestros caminos nunca se han cruzado

excepto esta noche de septiembre