Porselein - Bløf

Ik weet honderden dingen

Voor je te zingen vannacht

Dus ik spring in de afgrond

Jouw mond die mijn landing verzacht

Maar honderden woorden van toch weer verloren

Op weg van mijn hart naar mijn mond

Ik blijf het proberen, nog honderden keren desnoods

Tot ooit mijn stem verstomd

En breekbaar als oud porselein in een kast

Zo voel ik me op dit moment

Breekbaar, maar altijd weer door je verrast

Hoe mooi je bent en blijft

Had ik meer dan twee handen

Dan hield ik je steviger vast

(Hou me maar vast)

Maar ook honderden handen

Konden zelfs niet op de tast

Opvangen wat al valt

En breekbaar als oud porselein in een kast

Zo voel ik me op dit moment

Zo breekbaar en altijd weer door je verrast

Hoe mooi je bent en blijft

Breekbaar als oud porselein uitgestald

Maar ooit gaat het toch stuk

Breekbaar en als het uiteindelijk valt

Brengt het ons geen geluk

Sé cientos de cosas

Para ti cantando esta noche

Así que salto al abismo

Tu boca suavizando mi aterrizaje

Pero cientos de palabras aún perdidas de nuevo

En camino de mi corazón a mi boca

Sigo intentándolo, cientos de veces más si es necesario.

Hasta que mi voz sea silenciada

Y frágil como la porcelana vieja en un armario

Así es como me siento ahora

Frágil, pero siempre sorprendido por ti

Que hermosa eres y quedate

Si tuviera más de dos manos

Entonces te abracé más fuerte

(Abrázame )

Pero también cientos de manos

Ni siquiera podía tocar el toque

Atrapando lo que ya cae

Y frágil como la porcelana vieja en un armario

Así es como me siento ahora

Tan rompible y siempre sorprendido por ti

Que hermosa eres y quedate

Frágil como porcelana vieja en exhibición

Pero algún día se romperá

Frágil y si finalmente cae

¿No nos trae suerte?