Blauwe Ruis - Bløf

je droeg weer blauw die avond

in een schaduw van zwart licht

er werd geen gat gedicht

met de brief die je me nazond

de tijd draait alles om wat eerst prachtig was wordt lelijk

en wat je toen zo moeilijk vond

daar denk je niet meer aan

laat je me nog gaan?

wat onaf was blijft wel liggen

je maakt niets ongedaan

couplet:

blauwe ruis

in mn zien en in mn oren

ik wil het niet meer horen

maar het houdt nooit meer op blauwe ruis

wat je had gaat nooit verloren

het wordt alleen maar harder

en het houdt nooit meer op je draagt steeds blauw die avond

op het scherm in mn hoofd

in de brief die je me nazond

heb je niets belooft

maar ook niets afgerond

of aangenaam verdooft

blijf ik staren naar de grond

couplet

laat je me nog gaan?

wat onaf was blijft wel liggen

je maakt niets ongedaan

couplet

volviste a vestir de azul esa noche

en una sombra de luz negra

no se cerró ningún agujero

con la carta que me enviaste

el tiempo se trata de lo que solía ser hermoso se vuelve feo

y lo que te resultó tan difícil

ya no piensas en eso

¿me dejaras ir?

lo que quedó inconcluso permanecerá

no deshaces nada

verso:

ruido azul

en mn ver y en mn oídos

no quiero escucharlo mas

pero nunca detiene el ruido azul

lo que tuviste nunca se pierde

simplemente se vuelve más difícil

y nunca para siempre te vistes de azul esa noche

en pantalla en mn cabeza

en la carta que me enviaste

no prometiste nada

pero nada termino

o agradablemente sedado

sigo mirando al suelo

verso

¿me dejaras ir?

lo que quedó inconcluso permanecerá

no deshaces nada

verso