Bir Anka Kuşu - Ahmet Kaya

Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi

Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi

Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular

Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi

Üşüştü birer birer çakallar üzerime

Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime

Anne, beni leş gibi yiyip talan ettiler

Teşhis edilmek için savurdular önüne

Yeryüzündeki acıların

Hepsini, hepsini tattım

Heder oldum, ekmeğime tütün kattım

Beni milyon kere yaktılar üst üste

Bir anka kuşu gibi anne, bir anka kuşu gibi anne

Kendimi külümden yarattım

Geceler tanır beni;

konarım, göçerim ben

Geceler tanır beni;

kan damlar, içerim ben

Anne, sen beni unut karanlığın bağrında

Kırmızılar ekerim, siyahlar biçerim ben

Suçüstü yakalandım bölüşürken kalbimi

Suçüstü, kelepçeyle yardılar bileğimi

Anne, ben diyar diyar umudun savaşçısı

Bir tutam sevgi için dağladım gözlerimi

Promethus’tum, çiviyle çakılırken taşlara

Ciğerimi kartallara yedirdim

Spartaküs'tüm, köleliğin çığlığında

Aslanlara yem oldum, tükendim

Kör kuyuların dibinde Yusuf’tum

Kerbela çölünde Hüseyin

Zindanlarda Cem Sultan, sehpada Pir Sultan

Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu?

Tanrılardan ateş çaldım

Yüzyıllarca tutuştum, üst üste yandım

Bir anka kuşu gibi anne, bir anka kuşu gibi

Kendimi külümden yarattım

Cientos de barriles fríos se volvieron contra mí

Cientos de gatillos de hierro apretados al mismo tiempo

Mamá, me dispararon a la sombra del sauce

Tu hijo, a quien no soportaste besar, cayó al suelo

Uno por uno, los coyotes se me acercaron

Hace frío en cada lado de mi pecho, mi hígado

Mamá, me comieron y me saquearon

Fueron arrojados frente a él para ser identificados.

del dolor en la tierra

los probé todos

Me volví un desperdicio, le puse tabaco a mi pan

Me quemaron un millón de veces seguidas

Madre como un fénix, madre como un fénix

Me creé a mí mismo de mis cenizas.

las noches me conocen;

Aterrizo, emigro

las noches me conocen;

gotas de sangre, bebo

Madre, me olvidas en el seno de la oscuridad

Siembro rojos, cosecho negros

Me atraparon in fraganti dividiendo mi corazón

Con las manos en la masa, me rompieron la muñeca con las esposas

Madre, soy un guerrero de la esperanza de tierra en tierra

Me quemé los ojos por una pizca de amor

Yo era Promethus, clavado en las piedras

Le di mi hígado a las águilas

Todo Espartaco en el grito de la esclavitud

Estoy alimentado a los leones, estoy agotado

Yo era Yusuf en el fondo de pozos ciegos

Hussein en el desierto de Karbala

Cem Sultan en las mazmorras, Pir Sultan en la mesa de café

¿Cuántas veces esta es mi muerte, que es mi resurrección?

Le robé el fuego a los dioses

Quemé durante siglos, quemé uno tras otro

Madre como un fénix, como un fénix

Me creé a mí mismo de mis cenizas.