Tezgahtar Nebahat - Ahmet Kaya

Tezgâhtar bir kızdı o, permalı saçlarıyla

Herkese gülümserdi süzgün bakışlarıyla

Anasının elinden kaçırıp birkaç kuruş

Konserlere giderdi çılgın gözyaşlarıyla

Kırmızı hırkasıyla resimler çektirirdi

Keşfedilmek için hep Beyoğlu'nda gezerdi

Her akşam o şarkıcı, duvardaki posterden

Uzanıp rüya gibi dudağından öperdi

Ah, Nebahat, Nebahat

Bir gün görmedi rahat

Düşünür bulamazdı;

Kimdeydi bu kabahat?

Tezgâhtar bir kızdı o evi Sağmalcılar'da

Altı kardeş bir ana, birde kötürüm baba

İçki kumar peşinde boş vermiş bir abisi

Devlete karşı gelmiş bir ablası mahpusta

Kırmızı hırkasını ah seneler eskitti

Sonunda rüyasını sandığına kilitledi

Mahalleden biriyle heveslendi sevmeye

Hayırsız çıktı oğlan, zengin bir dula gitti

Ah, Nebahat, Nebahat

Ona gülmedi hayat

Sonunda anladı ki

Kendindeydi kabahat

Ella era dependienta, con su cabello con permanente

Solía ​​sonreír a todos con sus ojos suaves.

Robó unos centavos de las manos de su madre.

Solía ​​ir a conciertos con lágrimas locas.

Se tomaba fotos con su cardigan rojo

Siempre deambulaba por Beyoğlu para ser descubierto.

Todas las noches ese cantante canta desde el cartel en la pared

Él se acercaría y la besaría en los labios como un sueño.

Oh, Nebahat, Nebahat

No vi un día cómodamente

El pensador no pudo encontrarlo;

¿De quién fue la culpa?

Ella era una oficinista, su casa está en Sağmalcılar

Seis hermanos una madre y un padre lisiado

Un hermano que ha renunciado a la bebida y al juego.

Una hermana mayor que se ha opuesto al estado está en prisión

Oh, se ha desgastado la chaqueta de punto roja con los años.

Finalmente encerró su sueño en su pecho.

Tenía muchas ganas de amar con alguien del barrio.

El niño resultó ser malo, fue a una viuda rica

Oh, Nebahat, Nebahat

La vida no se rió de él.

Finalmente me di cuenta de que

fue su culpa