Nie Umiem Mówić Nie (fragment audiobooka "Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj") - Mery Spolsky

Nie umiem mówić «nie» i Nosowska o tym wie

Gra mi co dzień

Nie, nie, nie to nie

Chciałabym jak ona mieć granicę na «N»

Mówić «Nie proszę pana, nie to nie ten»

Gdy ktoś pyta, czy ten kolor jest ok

Mówię «Tak, tak, tak, tak»

Chociaż przecież wolę czerń

Gdy ktoś pyta, czy może teraz wejść mi na głowę z butami

Ja mówię «Śmiało, wejdź»

Budzik mówi do mnie «Wstań»

Umówiłam się ze sobą, że tym razem będzie (tak, tak, tak, tak|)

Jednak coś w środku mówi «Jeszcze chwilka», biała pierzynka nie umie mówić nie

(debilka)

Lipcowa noc, piwo, etykieta przodem

Jakim cudem trzymam piwo, jeśli chciałam wodę?

Koleżanka poprosiła, mówi «Co ni będziesz piła?»

I jej też ni odmówiłam

Sytuacja powtarza się cyklicznie

W domu władca, a za bramą tak, tak, tak

Spacja wciska się w umyśle

To doradca, chyba lepiej milczeć

Bywa gorzej, obok siedzi typ

Ma zamiary wobec mnie

Ja nie umiem mówić «nie»

On chce usta do ust

Zmieniam szybko gust

Zabeczałam głośne «meee»

Zamiast powiedzieć «Pierdol się»

Nie!

Nie!

Pierdol się

Nie

Nie!

Nie!

Pierdol się

(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)

Nie

(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)

Siadam na fotelu, chcę neon na palcu

Ona mówi mi «Żółty to nie bardzo»

«Może być niebieski?»

Tak, tak, tak

Lecą w duchu łezki, niebieski jest lamerski

Albo czemu jest tak, oglądam Pinteresta

Fryzur propozycje, chciałam taki zestaw

Krótkie, z grzywką, jak u tej Japonki

Wychodzę w długich falach

Co się odpierdala?

Sytuacja powtarza się cyklicznie

Czarna owca chciałaby być biała, ała

Spacja wciska się w umyśle

Asertywność boli czasem, ała, ała

Czasem mam odrobinę werwy

Wybieram majtki w sklepie z printem zebry

Już przy kasie, wszystko zgodnie z planem

Ona mówi «Weź te bawełniane»

Pojebane

Nie!

Nie!

Pojebane

Nie

Nie!

Nie!

Pojebane

(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)

Nie

(Nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie)

Nie umiem mówić «nie» i Nosowska o tym wie

Gra mi co dzień

Nie, nie, nie to nie

Chciałabym jak ona mieć granicę na «N»

Mówić «Nie proszę pana, nie to nie ten»

Gdy ktoś pyta, czy ten kolor jest ok

Mówię «Tak, tak, tak, tak»

Chociaż przecież wolę czerń

Gdy ktoś pyta, czy może teraz wejść mi na głowę z butami

Ja mówię «Śmiało, wejdź»

Co mnie podkusiło, aby kiwać od góry do dołu, zamiast z boku na bok?

Nie rozumiem, czemu mózg mi tak robi.

Ale zauważyłam, że tendencja

wypuszczania z ust słowa «nie» wzrasta proporcjonalnie do poziomu poznania

danej jednostki.

Oznacza to, że jeśli znam kogoś już, z 10 lat i stale

utrzymujemy kontakt, to jest szansa, że będę umiała powiedzieć, że nie lubię

pizzy z ananasem.

Jednak, jeśli byłoby to świeże spotkanie i wirujący chaos

nowych imion, koszul, zapachów, mogę zapewnić wszystkich proroków,

że żarłabym ananasa tak, że aż by mi się uszy trzęsły.

Może nawet bym

przyznała, że mi smakuje.

Czemu mi tak robi ten mózg mój?

Przecież można

powiedzieć:

NIE I CHUJ

No puedo decir "no" y Nosowska lo sabe

me juega todos los dias

No no no no

Me gustaría que tuviera un borde en "N"

Di "No señor, no es el equivocado"

Cuando alguien pregunta si este color está bien

Yo digo "Sí, sí, sí, sí"

aunque prefiero el negro

Cuando alguien pregunta si ahora puede subirse a mi cabeza con zapatos

Yo digo "Adelante, entra"

El despertador me dice "Levántate"

Hice una cita que esta vez sería (sí, sí, sí, sí |)

Sin embargo, algo adentro dice "Solo un minuto", el edredón blanco no puede decir que no.

(retardar)

Noche de julio, cerveza, etiqueta en el frente.

¿Cómo podría conservar mi cerveza si quería agua?

Una amiga le preguntó, ella dice: "¿Qué no vas a beber?"

Y yo también la rechacé

La situación se repite cíclicamente

En casa, el gobernante, y fuera de la puerta, sí, sí, sí

La barra espaciadora se presiona en la mente

Es un asesor, creo que es mejor callarse.

Se pone peor, hay un tipo al lado

tiene intenciones hacia mi

no puedo decir "no"

el quiere boca a boca

Cambio mi gusto rápidamente

bale fuerte «meee»

En lugar de decir "Vete a la mierda"

¡No!

¡No!

O

No

¡No!

¡No!

O

(No no no no no NO NO)

No

(No no no no no NO NO)

Me siento en el sillón, quiero un letrero de neón en mi dedo

Ella me dice "Amarillo no es realmente"

«¿Podría ser azul?»

si si si

Vuelan con el espíritu de una lágrima, el azul es cojo

O por qué es eso, veo Pinterest

Sugerencias de peinados, quería un conjunto así.

Corto, con flequillo, como esta japonesa

salgo en olas largas

¿Qué diablos pasa?

La situación se repite cíclicamente

Una oveja negra quisiera ser blanca, oh

La barra espaciadora se presiona en la mente

La asertividad duele a veces, Dios, Dios

A veces tengo un poco de entusiasmo

Elijo calzones en una tienda de estampados de cebra

Al finalizar la compra, todo según lo planeado.

Ella dice: "Toma los de algodón"

jodido

¡No!

¡No!

jodido

No

¡No!

¡No!

jodido

(No no no no no NO NO)

No

(No no no no no NO NO)

No puedo decir "no" y Nosowska lo sabe

me juega todos los dias

No no no no

Me gustaría que tuviera un borde en "N"

Di "No señor, no es el equivocado"

Cuando alguien pregunta si este color está bien

Yo digo "Sí, sí, sí, sí"

aunque prefiero el negro

Cuando alguien pregunta si ahora puede subirse a mi cabeza con zapatos

Yo digo "Adelante, entra"

¿Qué me hizo balancearme de arriba abajo en lugar de de lado a lado?

No entiendo por qué mi cerebro me hace esto.

Pero me di cuenta de la tendencia

de soltar la palabra "no" aumenta en proporción al nivel de conocimiento

unidad dada.

Esto significa que si conozco a alguien ya, 10 años y constantemente

nos mantenemos en contacto, esta es una oportunidad. Podré decir que no me gusta.

pizza con piña.

Sin embargo, si fue un encuentro fresco y un caos arremolinado

nuevos nombres, camisetas, fragancias, puedo asegurar a todos los profetas,

que comería tanta piña que me temblarían los oídos.

Tal vez incluso lo haría

admitió que me gustaba.

¿Por qué mi cerebro me hace esto?

Puede

contar:

NO LO HAGAS Y MALDITO