İçerden Çıkan Adam - Ahmet Kaya

İçerden çıkacak birazdan adam

Yılların tortusu çökmüş yüzüyle

Alnını güneşe serecek adam

Uykusuz ranzalar, suskun voltalar

Geride kalacak ve ah hüzünle

Bir kül gibi savrulup gülecek adam

Kar yağmıştır sardunyanın üstüne

Anılar toza toza bulanmıştır

Kitaplar sobada yanmış

Ah sazlar duvarda kalmış

Güzelim şarkılar yağmalanmıştır

Kitaplar sobada yanmış

Ah sazlar duvarda kalmış

Güzelim şarkılar yağmalanmıştır

İçerden çıkacak birazdan adam

Yıpranmış bavulu, hantal sesiyle

Kendini yollara vuracak adam

Yüz çeviren dostlar, sinsi tavırlar

Açığa çıkacak ve ah kendiyle

Bir ince hesabı görecek adam

Susamıştır tebessümün seyrine

Saçları hiçbir gün okşanmamıştır

Bir ihtilal kadar yalnız

Ah vefanız kadar yanlış

Mümkünse farz edin yaşamamıştır

Bir ihtilal kadar yalnız

Ah vefanız kadar yanlış

Mümkünse farz edin yaşamamıştır

Bir ihtilal kadar yalnız

Ah vefanız kadar yanlış

Mümkünse farz edin yaşamamıştır

El hombre saldrá pronto.

Con su rostro hundido con el sedimento de años

El hombre que pondrá su frente al sol

Literas sin dormir, zancadas silenciosas

Se quedará atrás y oh tristemente

El hombre que volará como cenizas y se reirá.

Nevó en el geranio

Los recuerdos se espolvorean con polvo

Libros quemados en la estufa

Ah, las cañas están pegadas en la pared.

Mis bellas canciones han sido saqueadas

Libros quemados en la estufa

Ah, las cañas están pegadas en la pared.

Mis bellas canciones han sido saqueadas

El hombre saldrá pronto.

Con su maleta raída, su voz torpe

El hombre que saldrá a la carretera

Amigos que se alejan, actitudes astutas

Saldrá y ah consigo mismo

El hombre que verá una buena cuenta

Tiene sed de ver tu sonrisa

Su cabello nunca ha sido acariciado.

Solo como una revolución

Oh, tan mal como tu lealtad

Si es posible, suponga que no viviera

Solo como una revolución

Oh, tan mal como tu lealtad

Si es posible, suponga que no viviera

Solo como una revolución

Oh, tan mal como tu lealtad

Si es posible, suponga que no viviera