Gece Beşten Sonra Evden Çıkan Kimse - Yüzyüzeyken Konuşuruz

Bugün balkondaki çamaşırlar kurumak bilmemiştir

Sabah giden sular akşama kadar geri gelmemiştir

İnan bana hiç kimse seni bir maaş kadar beklememiştir

Mutluluk bir rüyaysa henüz kimse onu görmemiştir

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir

Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir

Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm

Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm

Ne zaman umut eksem ertesi gün tütün biçerim

Sen istersen hiç gelme ben sardım kendim içerim

Çatal bıçak kullanarak medeniyete adım attım

Elektriği bulup, uyumak için ışığı kapattım

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir

Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir

Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm

Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm

Hoy, la ropa del balcón no se ha secado.

Las aguas que se fueron por la mañana no regresaron hasta la tarde.

Créeme, nunca nadie te ha esperado tanto como un salario.

Si la felicidad es un sueño, nadie lo ha visto todavía.

A quien quiera abrazar, mis brazos no alcanzan

Nadie que salió de la casa después de las cinco de la mañana regresó.

No hay necesidad de exagerar, esta vez solo lo siento

Con todas las colinas frente a mí, estoy plano para ti otra vez

Siempre que siembro esperanza, cosecho tabaco al día siguiente.

Si quieres no vengas, yo mismo lo envuelvo, me lo bebo

Entré en la civilización usando cubiertos

Encontré la electricidad y apagué la luz para dormir.

A quien quiera abrazar, mis brazos no alcanzan

Nadie que salió de la casa después de las cinco de la mañana regresó.

No hay necesidad de exagerar, esta vez solo lo siento

Con todas las colinas frente a mí, estoy plano para ti otra vez