Adam - Yüzyüzeyken Konuşuruz

Bir gün yolda duran adama sormuşlar

Niçin geçmez buradan otobüsler dolmuşlar

Ve cevap vermemiş adam, deli sanmışlar

Delirir insan, diğer insanlar da bunu alkışlar

Arayanlar onu hep aynı yerde bulmuşlar

Adını ondan değil, başkasından duymuşlar

Ve yemek yemezmiş adam, zorla doyurmuşlar

Doyarken insan, diğer insanlar da bunu alkışlar

Hep böyle değilmiş adam, konuşmuş çocukken falan

Küçücük ağzından çıkan, her lafa kızmışlar

Günler günler geçmiş adama alışmışlar

Gittikleri bazı yerlere onu da çağırmışlar

Ama çok karanlık adam, onlar da kararmışlar

Kararır insan, diğer insanlar da bunu alkışlar

Hep böyle değilmiş adam, konuşmuş çocukken falan

Küçücük ağzından çıkan her lafa kızmışlar

Onu çok yanlış anlamışlar

Un día le preguntaron al hombre que estaba parado en el camino

¿Por qué los autobuses no pasan por aquí?

Y el hombre que no respondió, pensaron que estaba loco

La gente se vuelve loca, otra gente lo aplaude.

Los buscadores siempre lo encontraban en el mismo lugar.

Escucharon su nombre no de él, sino de otra persona.

Y al hombre que no comía, lo alimentaban a la fuerza

Mientras estás lleno, otras personas lo aplauden.

No siempre fue así este hombre, hablaba cuando era niño o algo así.

Se enfadaban con cada palabra que salía de tu boquita.

Pasaron los días, se acostumbraron al hombre

Lo invitaron a algunos lugares a los que fueron.

Pero es demasiado oscuro hombre, ellos también son oscuros

Oscurece, otras personas lo aplauden.

No siempre fue así este hombre, hablaba cuando era niño o algo así.

Se enfadaban con cada palabra que salía de tu boquita

Lo entendieron tan mal