Ei við munum iðrast - Sólstafir

Eigi við munum iðrast

Ykkur við munum ei þóknast

Fortíðarinnar við munum hefna

Hvað það er mun ég ei nefna

Því forna við höldum við

Trúnni, hinum heiðna sið

Fortíðin er ei grafin, heldur geymd

Fyrr eða síðar þið fáið ykkar eymd

Þið sem kallið ykkur hina góðu

Voruð í raun hinir óðu

Lifið svo í þessari hræsnu trú

Blind sem mynd

Fyrir þetta þið munuð líða

Önnur þúsund ár bíða

Allt var brotið og brennt

Rifið og skemmt

Lítið á ykkur sem æðri

Lítið bara í eigin barm

no nos arrepentiremos

no te complaceremos

El pasado lo vengaremos

lo que es no voy a mencionar

El antiguo que tenemos

La fe, la costumbre pagana

El pasado no se entierra, sino que se almacena

Tarde o temprano tendrás tu miseria

Vosotros que os hacéis llamar los buenos

eran realmente la oda

Así que vive en esta religión hipócrita

Ciego como un cuadro

Por esto vas a sufrir

Otros mil años esperan

Todo estaba roto y quemado.

Desgarrado y dañado

Piensa en ti mismo como superior

Solo mira tu propio pecho