Wyjście - Sarius, Voskovy, W.E.N.A.

Limbo, bo jestem czarno biały wszyscy kolorowi

I choć mnie słychać, nie są to stawiane kroki

Ciężko mi przychodzi oddychanie w nocy

Bo jestem dziwny od pierwszej rozmowy

Limbo, bo nieważna materialna korzyść

Jak wejdziesz, będziemy wszystko mogli

To miejsce, jednocześnie znają moje oczy

Choć nie wiem gdzie jestem, tu każdy jest obcy

Na ścianach ze świętej komunii pamiątki

Pytają niezmiennie gdzie są tamci chłopcy

Na ścianach pamiątki, na ścianach pamiątki

I odbicia od nich

Deszcz pada jak słowa, że jesteś kimś dobrym

Ty patrzysz w swe oczy i widzisz najgorszych

W obrazach z przeszłości (w obrazach z przeszłości)

Dziwko nie wariuj, psujesz mi haj mój

Nie zabijaj mojego vibe’u

Znów we Wrocławiu wpadłem w złe towarzystwo jak Sarius

Złe towarzystwo jak Sarius

Dobrze wiem co o nas mówią i myślą i piszą

I to zostanie tylko iluzją, finito

Kto dał prawo głosu tym typom?

Wisi mi to luźno jak G-shock

Patrz w moje oczy, suki lubią w nich dzikość

Lubią w nich to, o czym nigdy nie mówią rodzicom

A nawet jak mówią to cicho

Znów całą noc bujam się z moją kliką

Nie widzimy słońca, schody donikąd, dużo dymu

Wzrok Hirohito

Moje demony nie potrafią spać, potrafią banglać

Jedyne czego im potrzeba to czas, którego mam nadmiar

Wystarczy, że niebo zabarwia się kolorem nocy

I skaczą do gardła, wbijają kły, zatruwają mi krew

Nie mamy o czym rozmawiać, o czym

Moje demony nie potrafią spać

Ja nie dzwonię do nich nocą z miasta

Muszą chodzić na palcach, bo wszelkie głosy

Zabrała im prawda

To boli jak bycie w kawałkach przez błazna

To boli jak bycie w kawałkach u błazna

Na ile pozwoli mi świat tego zaznać

Tak długo nie będę już wracał do diabła

Limbo, porque soy blanco y negro, todos son de color

Y aunque puedo oírme, estos no son pasos

me cuesta respirar por la noche

Porque soy raro desde la primera conversación

Limbo, porque no hay beneficio material

Si entras, podremos hacer todo.

Este lugar conoce mis ojos al mismo tiempo

Aunque no sé dónde estoy, aquí todos son extraños.

Hay recuerdos en las paredes.

Siguen preguntando dónde están los chicos.

Hay recuerdos en las paredes, recuerdos en las paredes

Y reflejos de ellos

La lluvia está cayendo como palabras que eres alguien bueno

Te miras a los ojos y ves lo peor

En imágenes del pasado (en imágenes del pasado)

Perra, no te vuelvas loca, me estás echando a perder

No mates mi vibra

Nuevamente en Wrocław, caí en malas compañías como Sarius.

Mala compañía como Sarius

Sé muy bien lo que dicen, piensan y escriben sobre nosotros.

Y solo sera una ilusion, finito

¿Quién les dio el voto a estos tipos?

Cuelga suelto como un G-shock

Mírame a los ojos, a las perras les gusta lo salvaje en ellos

Les gusta lo que nunca les cuentan a sus padres.

E incluso cuando lo dicen en voz baja

Me balanceo toda la noche con mi camarilla otra vez

No podemos ver el sol, escaleras a ninguna parte, mucho humo

La vista de Hirohito

Mis demonios no pueden dormir, pueden golpear

Todo lo que necesitan es tiempo, que tengo exceso

Basta que el cielo se ponga del color de la noche

Y saltan por mi garganta, clavan mis colmillos, envenenan mi sangre

No tenemos nada de que hablar, de lo que

Mis demonios no pueden dormir

No los llamo de noche de la ciudad.

Necesitan andar de puntillas por cualquier voz.

La verdad se los llevó

Duele como ser despedazado por un bufón

Duele como estar en pedazos a un bufón

Hasta donde el mundo me permita experimentarlo

No volveré al infierno por tanto tiempo